Časopis Českého Museum, 1847 (XXI/3)

1847 / No. 3

Zaiálkuwé českého mnění. 315 obšírněji Iíěí Dilmar Meziborský ®), a Saxo Grammaticus píše o chrámu Rugewita '“), též i o Stanici, práporu poswátném na Arkonč n) a Hclinold o sláwě a welebnosti města Vi­nety wyprawuje. 12) Nic nedím o četných popisech chrá­­mowýcli obřadů, jakož i náboženského a domácího žiwota a wzdělanosti vvůbec slowanských národů, kteréž se w ži­­wotopisu sw. Olty, biskupa Bamberskélio I3), vv listinách * 11 9) Est urbs quaedam in pago Riediriérum, Ricdegast nomine, tri— cornis ac třes in se contincns portas, quam undique sylva ab incolis inlacta et venerabilis circumdat magna.-------In eadem est nil nisi fanum de ligno arlifiriosc compositum, quod pro basibiis diversarum sustentatur cornibus bestiarum. Ilnjtis parictcs variae deorum dearum­­que imagines mirifice insculptae, ut cernentibus videtur, exterius ex­­ornant; interius autem dii stanl manufacti, singulis nominibus insculp­­lis, galeis atque loricis terribiliter vestiti atd. Dithin. Merscb. Chron. L. VI. 10) Insignie hic vicus (Karentia) trium praepollentium fanonim aedificiis crat, ingenuae artis nitorc visendis. — Majus fanum vesti­­buli sui medio continebatur, sed ambo parietum loco purpura claude­­bautur, tecti fastigio solis duntaxat columnis impositis. Saxo Gram. L. 14. 11) — crat Stanitia niagnitudine ac colore insignis, cui tantum venerationis a populo Rugiano tributům est, <| inntum omnium репе deorum majestas obtinuit, cam eniin prae se ferentes, in humana di­­vinaque grassandi potestatem hahebant — — tantumque supcrstilioni indultuni est, ut exigui parmi autoritas regiac potcstalis vires trans­­srenderct. Saxo Gram. L. 14. 12) In cujus (Odorae) oslio, qua balticum allait pelagtrs, quon­dam fuit nobilissima civitas Vinncta, praestans celebcrriinain stationem barbarie et graecis, qui sunt in circuitu. De cujus praeconio urbis, quia magna quaedam et vix crcdibilia recitantur, libel »tiqua coinnie­­morare, (ligna rclatu. Fuit sane maxima omnium, quas Europa claudit, civitatum, quam incolunt Slavi cum aliis gentibus permixtis, graecis et barbaris. Helm. Clrron. Slav. I. 2. 13) Vita Ottonis Babenbergensis Episcopi e passionali mon. S. Crucis. Ed. S. L. Endlicher, kdež-—bychom jediný příklad důležitosti tohoto spisu pro historii stowanské wzdělanosti tiwedli — čteme o po­ložení města Štětina: Stetinensiuin adiit (Valdcmarus) civilatem, quae a radieibus montis in altům porrecta, trilariam divisis inunitionibus, natura et arte firmatis, totius provinciae metropolis habebatur.

Next