Trybuna Ludu, październik 1953 (VI/273-303)

1953-10-01 / nr. 273

2 ______________________<* Adenauer zamierza utworzyć na wzór hitlerowski obozy koncentracyjne (f) BERLIN (PAP). „Neue? Deutschland“ donosi z Bonn, że rząd Adenauera zamierza zorganizować obozy koncentra­cyjne na wzór hitlerowski. W tym celu bońskie ministerstwo spra wied 1 i wości opracowuj e projekt odpowiedniej ustawy, który ma być wniesiony do Bun­destagu natychmiast po jego ukonstytuowaniu się. Ustawa ta — podobnie jak rozporządze­nia hitlerowskie dotyczące obo­zów koncentracyjnych — ze­zwala na pozbawianie wolności w drodze administracyjnej. Przewiduje ona również, że a­­resztowanie obywateli na zlece­nie władz administracyjnych może nastąpić . już tylko pod pretekstem „ochrony ogółu“ bez żadnych konkretnych powodów. Strajk powszechny w zachodnim Benqalu (f) LONDYN (PAP). Jak donosi agencja Reutera, lewi­cowe organizacje związkowe zachodniego Bengalu proklamo­wały na 30 września strajk po­wszechny, domagając się popra­wy wartmków bytu. robotników i rozwiązania problemu bezro­bocia. W Kalkucie transport został całkowicie sparaliżowany, skle­py i bazary były zamknięte, Do strajku przystąpili również ro­botnicy fabryk juty, zatrudnia­jących ponad 300 tys. robotni­ków. Policja aresztowała oko­ło 50 strajkujących. Nowy rząd duński (f) KOPENHAGA (PAP). Koalicyjny gabinet premiera Eriksena podał się 29 września do dymisji. Przywódca partii socjaldemo­kratycznej Hans Hedtoft przed­stawił w środę wieczorem no­wy rząd królowi Fryderykowi. Rząd Hedtofta składa się wy­łącznie z socjaldemokratów. Ministrem spraw zagranicz­­nvch jest Hansen. Ataki prasy USA na przedstawiciela Indii w ONZ (f) NOWY JORK (PAP) Poniedziałkowe przemówienie przedstawiciela Indii Menona na plenum Zgromadzenia Ogól­nego NZ rozpętało wściekle a­­taki prasy amerykańskiej za­równo na Menona osobiście jak i na rząd Indii. Jak wiadomo Menom wzywał m. in. w swym przemówieniu do złagodzenia napięcia międzynarodowego, wy powiedział się za zwołaniem konferencji wielkich mocarstw bez narzucania jej z góry go­towych decyzji, popart zasadę jednomyślności wielkich mo­carstw w Radzie Bezpieczeń­stwa, żądał dopuszczenia Chin Ludowych do ONZ. „New York Herald Tribune“ pisze, że rząd w Delhi jest „narzędziem propa. gahdy komunistycznej“. Nie na­leży się spodziewać—podkreśla dziennik — by którakolwiek z propozycji delegata Indii mo­gła się podobać Stanom Zjed­noczonym. „Baltimore Sun“ za­rzuca ze złością Ałenonowi, żc chce on postawić naród hindus­ki „po stronie bloku radziec­kiego“ i że pozwolił sobie na „słabo tylko zamaskowane ata­ki“ przeciwko USA. TRYBUNA LUDU Pod znakiem jedności działania, mas pracujących przebiegają przygotowania do ill Światowego Kongresu Związków Zawodowych Przemówienie sekretarza generalnego ŚFZZ Louis Saillanta (f) WIEDEN (PAP). września wygłosił przez radio przemówienie sekretarz gene­ralny Światowej Federacji Związków Zawodowych Louis Saillant Biuro Wykonawcze Świato­wej Federacji Związków Zawo­dowych — oświadczył Saillant — zwróciło się w kwietniu br. do robotników i urzędników na całym świecie z wezwaniem w sprawie zwołania III Świato­wego Kongresu Związków Za­wodowych, wyrażając równo­cześnie pragnienie, aby przy­gotowania do Kongresu łączyły się nierozerwalnie z zagadnie­niami życia powszedniego i walką robotników w poszcze­gólnych krajach. Gdy 10 paź­dziernika br. rozpocznie się w Wiedniu sesja III Swiatowegc Kongresu Związków Zawodo­wych, liczne delegacje będą mogły potwierdzić,- iż cel ten został osiągnięty. Przygotowując się do Kon­gresu, związki zawodowe roz­winęły walkę w obronie bezpo­średnich żądań robotników i urzędników, niezawisłości naro­dowej i pokoju. Przygotowania do Kongresu odbywają się w warunkach szybkiego wzrostu jedności działania. Wezwanie SFZZ do robotni­ków i urzędników na całym świecie obudziło wśród mas pracujących przede wszystkim niezłomną wolę jedności. Jesteśmy jednomyślni przekonaniu, że wszelka dyskry­w minacja pod względem rasy, płci lub wieku winna być zlik­widowana, że system ochrony zdrowia winien być usprawnio­ny, a system oświaty ludowej — rozszerzony. Wreszcie je­steśmy jednomyślni w przeko­naniu, że pokój może być za­chowany, a wojna nie jęSt nie­unikniona. Tak więc istnieją trwałe fun­damenty naszej jedności. Jeżeli pragniemy w walce naszej osią­gnąć zwycięstwo — powinni­śmy tę jedność celów i intere­sów przeobrazić w jedność działania. Tam, gdzie robotni­cy są zjednoczeni — ich suk­ces jest zapewniony. Masowe demonstracje i bohaterska wal­ka robotników włoskich, fran­cuskich, hinduskich, brazylij­skich i innych świadczą, że przygotowania do III Świato­wego Kongresu Zw. Zaw. od­­bywają się w sprzyjających warunkach rozszerzania możli­wości i form walki mas pracu­jących. To rozszerzenie skali możli­wości przede walki jest rezultatem wszystkim szybkiego wzrostu jedności działania trias pracujących. Zadanie III Światowego Kon­gresu Związków Zawodowych będzie polegało na dalszym rozszerzeniu jedności działania, a ponadto należy wszelkimi sposobami popierać idące z do­łów klasy robotniczej żądania organizacyjnej jedności związ­ków zawodowych. III Światowy Kongres Zwią­zków Zawodowych jeszcze bar­dziej, umocni wiarę robotników i urzędników na całym świecie w jedność klasy robotniczej, w braterskie zespolenie narodów do walki o pokój. Na całym świecie trwają przygotowania do Kongresu (f) WIEDEN (PAP). Sekre­tariat SFZZ podaje, że przygo­towania do III Kongresu Związków Światowego Zawodo­wych trwają na całym świecie. Komitet przygotowawczy w Japonii zorganizował wiele ze­brań ludzi pracy w Tokio i w innych częściach kraju. Masy pracujące Japonii delegują na Kongres 12 przedstawicieli. Przygotowania do Kongresu odbywają się również w In­diach. Związek zawodowy robotników transportowych Wschodniego Bengalu zadekla­rował gotowość wysłania dele­gata na Kongres. Przewodni­czący związku zawodowego ro­botników przemysłu cukrowni­czego Szihanlal Saksena wysto­sował do sekretarza SFZZ pi­smo, w którym w imieniu 200 tysięcy członków związku wita zwołanie Kongresu i zawiada­mia, że zw. zaw. robotników przemysłu cukrowniczego Indii wyśle do Wiednia delegację. Nie wchodzący w skład SFZZ zw. zaw. dokerów Kalkuty za­wiadomił sekretariat SFZZ, wysyła na Kongres dwóch ob­;ż serwatorów. Dó Sekretariatu SFZZ co­dziennie napływają listy i de­pesze. w których ludzie pracy na całym świecie witają zwoła­nie Kongresu i informują o przebiegu akcji przygotowaw­czej Komisja Polityczna ONZ powinna rozpatrzyć kwestię koreańską w pierwszej kolejności Oświadczenie wiceministra A. Wyszyńskiego (f) NOWY JORK (PAP) 30 września na porannym po­siedzeniu Komisji Politycznej Zgromadzenia Ogólnego NZ przedstawiciel Kolumbii Urra­­cia wybrany został jednomyśl­nie wiceprzewodniczącym ko­misji, a przedstawiciel Islandii Tors — referentem. Po krótkim oświadczeniu przewodniczącego komisji Bel­ga van Langenhove — Komi­sja Polityczna przystąpiła do ustalania kolejności rozpatry­wania zagadnień przedstawio­nych jej do rozpatrzenia. Przed­stawiciel Kolumbii zapropono­wał taką kolejność, że kwestia koreańska zajęłaby ostatnie — siódme miejsce. Przedstawiciel Grecji Kiru popart ten wnio­sek. Szef delegacji ZSRR A. Wy­szyński poddał ostrej krytyce próbę przeszkodzenia niezwło­cznej dyskusji nad kwestią ko­reańską. Niedopuszczalne jest — za­znaczy! A. Wyszyński — by Komisja Polityczna ignorowa­ła przeszkody, które stwarza się na drodze do zwołania kon­ferencji politycznej poświęco­nej problemowi Korei. Z uwa­gi na tego rodzaju poważne przeszkody i ze względu na to, że zbliża się już prekluzyjny termin otwarcia konferencji — Komisja Polityczna powinna rozpatrzyć kwestię koreańską w pierwszej kolejności. Porażka kolonizatorów w Komisji Powierniczej (f) NOWY JORK (PAP). W dniach 28 i 29 wrzenia Ko­misja Powiernicza Zgromadze­nia Ogólnego NZ rozpatrywała siedem petycji złożonych przez organizacje polityczne z tery­toriów powierniczych domaga jące się przesłuchania swych przedstawicieli. Dwie petycje pochodzą z Togo pod zarządem brytyjskim i francuskim, cztery ś— z Kamerunu pod zarządem francuskim i jedna — z Somali pod zarządem włoskim. Mimo sprzeciwu USA, An­glii, Francji i innych państw kolonialnych, Komisja ogromną większością głosów przychyliła się do prośby wymienionych or­ganizacji i przyznała ich przed­stawicielom prawo złożenia przed Komisją ustnych oświad­czeń dotyczących polityki państw administrujących. Kraje obozu pokoju głosowały za uwzględnieniem petycji. Delegat Francji wysunął cha­rakterystyczny argument za nie­dopuszczeniem przedstawicieli Zjednoczenia Ludności Kame­runu do Komisji. Oznajmił on, że przedstawiciel Zjednoczenia nie może zeznawać przed Komi­sją, gdyż delegacja tej organi­zacji kameruńskiej... brała udział w II Światowym Kon­gresie Pokoju w Warszawie, w Festiwalu Młodzieży w Berli­nie i w Kongresie Narodów w Wiedniu. Delegat brytyjski zgłosił wniosek o powołanie specjalnej podkomisji dla ustalenia pro­cedury, którą miałaby się kie­rować Komisja przy rozpatrywaniu Powiernicza petycji o przesłuchanie przedstawicieli ludności terytoriów powierni­czych. Wniosek ten wyraźnie zmierzał do ograniczenia pra­wa przedstawicieli tych teryto­riów do występowania przed Komisją. Po bardzo ożywionej dyskusji, w której zabierało głos przeszło 30 delegatów i w toku której przedstawiciele ZSRR, Polski i Czechosłowacji wypo­wiedzieli się stanowczo prze­ciwka utworzeniu takiej podko-e misji, wniosek brytyjski został odrzucony 23 głosami przeciw­ko 22 przy 12 wstrzymujących si Obrady Zgromadzenia Ogólnego ONZ (f) NOWY JORK (PAP). 29 września na posiedzeniu przed­południowym Zgromadzenia Ogólnego NZ przemawia! dele­gat państwa Izrael — Eban. Wychwalał on agresję amery­kańską w Korei oraz politykę ONZ w stosunku do Korei. W sprawie rewizji Karty NZ Eban oświadczył, że przyczyną napię­cia w stosunkach międzynaro­dowych nie jest tzw. „prawo veta“, lecz różnica zdań mię­dzy wielkimi mocarstwami. Następnie F.ban polemizował z delegatami krajów arabskich, którzy oskarżają państwo Izrael o naruszanie rezolucji Zgroma­dzenia Ogólnego i o prześlado­wanie ludności arabskiej w Pa­lestynie. Po przemówieniu Ebana de­bata generalna została zam­knięta, po czym Zgromadzenie Ogólne przystąpiło do dyskusji nad sprawozdaniem komisji mandatowej, które zaleca Zgro­madzeniu, aby uznało manda­ty wszystkich delegatów z.a ważne. W związku z tym zaleceniem, przedstawiciel ZSRR G. Zaru­bin złożył następujące oświad­czenie: — Delegacja Związku Ra­dzieckiego zgadza się ze wszy­stkimi punktami sprawozdania komisji mandatowej z wyjąt­kiem punktu piątego, który za­leca, aby uznano za ważne mandaty przedstawicieli grupy kuomintangowskiej. Przedsta­wiciele tej grupy zajmują bez­prawnie miejsce w ONZ, gdyż nie mają prawa reprezentowa­nia narodu chińskiego w Zgro­madzeniu Ogólnym. Dlatego też delegacja radziecka będzie glosowała przeciwko dzeniu sprawozdania zatwier­komisji mandatowej. Przewodnicząca Zgromadze­nia Ogólnego, delegatka Indii Pandit oświadczyła, że nie mo­że zarządzić gipsowania nad wnioskiem radziećkim, powołu­jąc się na to, że większość Zgromadzenia Ogólnego po­wzięta uchwaię przewidującą, że sprawa usunięcia przedsta­wicieli grupy kuomintangow­skiej z ONZ i zastąpienia ich przez przedstawicieli Central­nego Rządu Ludowego. Chiń­skiej Republiki Ludowej nie bę­dzie omawiana na VIII sesji Zgromadzenia. Delegat Indii Menon oświad­czył, że nie będzie głosował za zatwierdzeniem sprawozdania komisji mandatowej. Mandaty przedstawicieli „władz tajwań­skich“, oświadczył Menon — nie odpowiadają wymogom punktu 27 reguł procedural­nych Zgromadzenia Ogólnego, w myśl których mandaty każ­dej delegacji powinny być wy­stawione przez szefa państwa lub rządu, względnie ministra spraw zagranicznych danego państwa. Następnie odbyło się głoso­wanie nad sprawozdaniem ko­misji mandatowej. Delegaci ZSRR, Ukraińskiej SRR, Bia­łoruskiej SRR, Polski i Czecho­słowacji głosowali przeciwko zatwierdzeniu sprawozdania. Przedstawiciele Indii, Indo­nezji, Burmy i Jugosławii wstrzymali się od głosu. Dele­gaci 48 krajów w tym USA, Anglii i Francji glosowali za zatwierdzeniem sprawozdania. ___________ ________________________________ Nr 273 Protest rządu Chin Ludowych przeciwko prowokacyjnemu atakowi kanonierki i samolotów angielskich na okręt chiński (0 PEKIN (PAP). Agencja Nowych Chin donosi, że wice­minister spraw zagranicznych Centralnego Rządu Ludowego Chińskiej Republiki Ludowej Czang Han-fu wystosował do przedstawiciela rządu brytyj­skiego w Pekinie Travelyana pismo z odpowiedzią na notę brytyjską przesianą w związku z atakiem kanonierki angielskiej i samolotów angielskich na je­den z chińskich okrętów wo­jennych 9 września — stwierdza a­­gencja Nowych Chin — kano­­nierka angielska i dwa angiel­skie bombowce typu „Moskito“ zaatakowały nagie w sposób prowokacyjny okręt patrolowy chińskiej marynarki wojennej w ujściu rzeki Siczian, na po­łudniowy zachód od wyspy Lin­­tin oraz między wyspami Lin­­tin i Hounezou. Gdy,w celu sa­moobrony okręt chiński i znaj­dujące się na wyspie Lintin od­działy przeciwlotnicze otworzy­ły ogień kanonierka i samolo­ty oddaliły się. ciel Po trzech1 dniach przedstawi­W. Brytanii Travelyan skierował do wiceministra spraw zagranicznych Czang Han-fu pismo, w którym „za­protestował“ wobec władz Chińskiej Republiki Ludowej, usiłując negować prowokacyjny charakter działań kanónierk angielskiej i samolotów angiel­skich. W swej odpowiedzi wicemi­nister Czang Han-fu przedsta­wia szczegóły incydentu i na zakończenie stwierdza: „Z uwa­gi na przytoczone powyżej fak­ty Centralny Rząd Ludowy u­­waża, że protest rządu brytyj­skiego jest nie do przyjęcia. Centralny'Rząd Ludowy składa natomiast ze swej strony kate­goryczny protest z powodu w s po m n i a n ych p ro wokacyj ny ch działań i wyraża pragnienie, by rząd brytyjski niezwłocznie podjął niezbędne,kroki, aby nie dopuścić do ponowienia się te­go rodzaju incydentów“ Z obrad dorocznej konferencji Labour Parly (f) LONDYN (PAP). Na wtorkowym niejawnym posie­dzeniu popołudniowym konfe­rencji partii labourżystowskiej w Margate, kierownictwo partii przeforsowało uchwalenie swo­jej poprawki do statutu partyj­nego, w myśl której zastępca przewodniczącego frakcji par­lamentarnej Labour Party wchodzi z urzędu do egzekuty­wy. Celem tej poprawki było zapewnienie miejsca w naczel­nych władzach partyjnych Herbertowi Morrisonowi, który pełni wspomiane funkcje w parlamencie. Herbert Morrison, jeden z najbardziej prawico­wych przywódców stowskich i gorliwy labourzy­­rzecznik agresywnego paktu atlantyc­kiego, jest tak dalece niepopu­larny, że nie mógł liczyć na uzyskanie mandatu w drodze glosowania W środę kontynuowana byta dyskusja nad rezolucjami do tej części programu, która do­tyczy sprawy nacjonalizacji przemysłu. Dyskusja ta przy­brała niezwykle burzliwy cha­rakter. Doszło do ostrej wy­miany poglądów między zwo­lennikami rozszerzenia nacjo­nalizacji rekrutującymi się spo­śród bevanistow i przedstawi­cieli szeregu dołowych organi­a zacji partyjnych i związkowych, rzecznikami prawicowego kierownictwa, którzy nie zga­dzają się na dalszą nacjonali­zację. Prawicowa „góra“ labóurzy­­stowska zdołała jednak zmobi lizować większość. W głosowa niu odrzucono więc wniosek o upaństwowienie 13 dalszych przedsiębiorstw przemysłu hut­niczego i metalowego, rezolu­cję domagającą się nacjonali­zacji całego przemysłu zbro­jeniowego, jak również wnio­sek o wprowadzenie kontroli państwowej nad firmami wy­twarzającymi silniki samoloto­we i podwozia samolotów, re­zolucję o przejęciu przez pań­stwo przemysłu chemicznego itn. W czwartek na porządku dziennym konferencji znajdzie się wniosek nagły związku ro­botników przemysłu maszyno­wego, wyrażający głębokie za­niepokojenie z powodu zawar­cia paktu wojskowego między USA a Hiszpanią frankistow­­ską Opuszczają szeregi SFIO i MRP na znak protestu przeciwko anty na rodowej polityce tych partii (f) PARYŻ (PAP). Sprzecz­na z interesami robotników i ca­łego narodu francuskiego poli­tyka przywódców partii prawi­cowych socjalistów (SFIO) wy­wołuje coraz większe niezado­wolenie w szeregach tej partii Prasa donosi, że z SFIO wy­stąpił członek komisji federal­nej SFIO w departamencie Se­kwany, Henri Gray. W liście u­­zasadniającym swe wystąpienie Gray pisze: „Niektórzy deputo­wani partii socjalistycznej ener­gicznie protestują przeciwko stanowisku obecnego rządu. Je­śli jednak ten reakcyjny rząd i reakcyjna większość są dziś u władzy, to odpowiedzialni są za to do pewnego stopnia również — socjaliści, ponieważ byli oni zwolennikami systemu tworze­nia bloków, który wypaczy! wy­niki ostatnich wyborów do par­lamentu“. Jak donosi z Hawru dziennik „Liberation“, dwóch radnych miejskich MRP wystąpiło z par­tii. W ogłoszonym liście pod­kreślają oni, że MRP usprawie­dliwia politykę represji Pinay‘3 a następnie Laniela, popiera remilitaryzację Niemiec, wojnę w Indociiinach i obłudną poli­tykę rządu francuskiego wobec Maroka. Obaj radni podkreślają, że wielu ich przyjaciół wystąpiło z MRP z tych samych powo­dów. w Dla złagodzenia napięcia między n aro d o w ego Wierny swej niezmiennej po­lityce, dążącej do umocnienia i utrwalenia pokoju oraz do po­kojowego rozwiązania proble­mu niemieckiego — w którym tak żywotnie są zainteresowane wszystkie pokój miłujące naro­dy Europy, a zwłaszcza naród polski — rząd ZSRR daje w opublikowanej wczoraj nocie do fządów 3 mocarstw zachod­nich raz jeszcze wyraz swej niezłomnej woli uregulowania spornych problemów międzyna rodowych drogą pokojową, dro­gą rokowań. Rząd ZSRR już w notach z dn. 4 i 15 sierpnia br. nakreślił swoje stano­wisko, zmierzające do od­prężenia międzynarodowego i niedopuszczenia do tego, by od­rodziły się zbrodnicze sity im­perializmu niemieckiego. Zna częnie propozycji zawartych w nocie rządu ZSRR jest tym do­nioślejsze, że koła agresywne USA czynią wszystko co możli­we, by unicestwić częścio­we odprężenie międzynarodowe, które dato się zanotować w wy­niku rozejmu zawartego w Ko-Wprawdzie kierownicy mo­carstw zachodnich, pod wzma­gającym się wciąż naciskiem opinii publicznej w swych kra­jach szermują ostatnio często frazesami o rzekomej „woli ro­kowań“ i dążności do utrwa­lenia pokoju, ale wszystkie ich poczynania na arenie między­narodowej wskazują na coś wręcz przeciwnego. Imperia­lizm amerykański nadal chce narodom brutalnie narzucać swą wolę i prowadzi „zimną wojnę“, wyrażającą się m. in w organizowaniu dywersji i sa­botażu w krajach obozu po­koi ii Na terenie ONZ delegacja USA ucieka się do cynicznych manewrów i kruczków, by nie dopuścić »do udziału w konfe­rencji politycznej w sprawie Korei państw neutralnych, dą­żących do utrwalenia pokoju w Korei. Wbrew żądaniom krajów obozu pokoju i opinii publicznej krajów wchodzących w skład bloku atlantyckiego, Stany Zje­dnoczone wywierają brutalny nacisk, aby nie dać wielkiemu narodowi chińskiemu należne­go mu miejsca w ONZ Związek Radziecki zapropo­nował, by na konferencji omó­wiono sprawę redukcji zbrojeń oraz zakazu atomowej, wodoro­wej i innej broni masowej za­głady. Mocarstwa zachodnie pod różnymi pretekstami prze­chodzą do porządku dziennego nad tą tak ważną sprawą dla złagodzenia napięcia międzyna­rodowego. Podobnie rzecz ma się z protestami ZSRR przeciw­ko zakładaniu amerykańskich baz wojskowych w pobliżu jZSRR i krajów demokracji lu­dowej. W ostatnich dniach światowa opinia została wzbu­rzona wiadomością o pakcie USA — Franco, zamieniającym Hiszpanię w sieć baz morsko­­lotniczych dla agresywnych ce­lów USA. Agresywna, sprzeczna z wy­maganiami odprężenia między­narodowego polityka USA znaj­duje niewątpliwie najjaskraw­szy swój wyraz w- poparciu ja­kiego udzielają agresywne koh państw atlantyckich szowinisty­cznym, rewizjonistycznym i od wetowym elementom w Niem­czech zachodnich. W przeddzier wyborów Dulles osobiście gro­ził wyborcom na wypadek gdy­by nie glosowali na Adenaue­ra. Majaczenie wszelkiej maść imperialistów , niemieckich aneksji NRD, o nowej „gene­c ralnej guberni“, o aneksji Al­zacji i Lotaryngii podsycane są przez awanturników zza Ocea­nu. „Chociaż fiasko tej polityki jest nieuniknione — głosi nota radziecka — miłujące pokój państwa Europy, a zwłaszcza sąsiedzi Niemiec zachodnich, nie mogą przejść do porządku nad wskazanymi ujemnymi fak­tami związanymi sytuacji politycznej z rozwojem w Niem­czech zachodnich, ponieważ w centrum Europy podnoszą co­­raz bardziej głowę wczorajsi hitlerowcy i wzmaga się groźba powstania nowego niebezpiecz­nego ogniska agresji". W tych dniach udaje się do Waszyngtonu premier rządu francuskiego p. Laniel. Jest po­wszechną tajemnicą, że p. Ln­­niel został tam wezwany, by o­­trzymać, pod groźbą wycofania „pomocy“ dolarowej, nakiz przeprowadzenia w Zgromadze­niu Narodowym ratyfikacji u­­kładu o „armii europejskiej“ tzw. układu bońskiego. Układy te, jak wiadomo zmie­rzają do odbudowy hitlerow­skiego Wehrmachtu, do prze­kształcenia Niemiec zachod­nich w ognisko nowej agresji przeciwko NRD, Polsce, ZSRR i innym krajom europejskim w tym również Francji, Belgii, Holandii. Przeciwko układom tym wypowiada się jednomyśl­nie patriotyczna opinia wszyst­kich krajów europejskich, ale niemniej — Waszyngton w po­szukiwaniu baz wojennych mięsa armatniego wywiera na­i cisk drogą szantażu i korupcji by układy te zostały ratyfiko­wane W nocie z dnia 15 sierpnia br. do rządów trzech mocarstw zachodnich, rząd ZSRR wysu­nął szereg konkretnych propo­zycji zmierzających do utwo­rzenia Niemiec zjednoczonych, demokratycznych i pokojowych, w granicach wyznaczonych w uchwałach poczdamskich, u­­chwałach, które ustaliły granice na Odrze i Nysie. Rząd radziec­ki dołączył do tej noty ogło­szony przez niego już w mar­cu 1952 j. projekt traktatu po­kojowego. Projekt przewiduje zakaz organizacji wrogich de­mokracji i sprawie utrzymania pokoju. Zgodnie z projektem, Niemcy zobowiążą się do nie wstępowania w jakiekolwiek koalicje czy sojusze wojskowe wymierzone przeciw jakiemu­kolwiek państwu, które brało udział w wojnie przeciw Niem­com hitlerowskim Rząd radziecki zaproponował utworzenie tymczasowego rzą­du ogólrioniemieckiego, który miałby m. in. za zadanie prze­prowadzenie wyborów w sposób demokratyczny, bez niedopusz­czalnej presji ze strony wiel­i kich monopoli kapitalistycznych obcych mocarstw. Rząd Związku Radzieckiego propono­wał również mocarstwom za­chodnim podjęcie wspólnej de­cyzji o złagodzeniu finanso­wo-ekonomicznych zobowiązań Niemiec, celem umocnienia ich pokojowej gospodarki. Znacze­nie tej ostatniej propozycji unaocznia się szczególnie, kie­dy się bierze pod uwagę,'że kwoty ściągane z 'Niemiec za­chodnich przez mocarstwa oku­pacyjne przeznaczane są na zbrojenia w interesie amery­­kańsko-hitlerowskioh imperia­listów, Jest rzeczą jasną, że pro­pozycje radzieckie pojęte w duchu głęboko demokratycz­nym, pozwoliłyby narodowi niemieckiemu zająć miejsce w rodzinie narodów miłujących pokój, spowodowałyby znaczne osłabienie napięcia międzyna­rodowego, Tymczasem noty mocarstw zachodnich przestane w odpo­wiedzi na noty ZSRR z 4 i 15 sierpnia br. pomijają milcze­niem najistotniejsze zagadnie­nia odnośnie złagodzenia na­pięcia międzynarodowego, a je­śli chodzi o sprawę niemiecką, odpowiedź zachodnia nie wy­raża zgody na utworzenie tym­czasowego rządu niemieckiego i proponuje zwołanie konferen­cji ministrów dla omówienia tylko i wyłącznie sprawy wy­borów. Wynika z tego jasno, że rzą­dy zachodnie zamierzają prze­prowadzić wybory pod kontro­lą wojsk okupacyjnych, a przed­smak takich „wolnych“ wybo­rów daty nam dullesowsko-6 adenauerowskie wybory z dnia września. Nienadaremnie, jak widać, rządy zachodnie przeprowadziły, przed wysła­niem noty do rządu ZSRR, kon­sultacje z Adenaueretn. W tych warunkach rząd ZSRR przedłożył konkretne propozycje odbycia konferencji 5 mocarstw obejmującej ZSRR, USA, Chińską Republikę Ludo­­wą, Anglię i Francję dla omó­wienia kroków zmierzających do złagodzenia napięcia mię­dzynarodowego. Rząd ZSRR zaproponował również odbycie konferencji 4 mocarstw, obejmującej ZSRR, USA, Anglię i Francję, dla omówienia sprawy niemieckiej. Rząd ZSRR zaproponował rów­nocześnie, by wybory nie byty wyłącznym tematem konferen­cji, żeby na konferencji 4 mi­nistrów spraw zagranicznych rozpatrywane były wszystkie zagadnienia związane z utwo­rzeniem Niemiec zjednoczonych, demokratycznych i pokojowych. Propozycje rządu ZSRR są odzwierciedleniem dążeń wszystkich ludzi uczciwie pra­gnących pokoju. Nie wolno igrać z uczuciami narodów spragnionych od 8 lat trwałe­go pokoju w Europie, w Azji i na całym świecie. Ludzkość umęczona łatami wojny „go­rącej“ nie chce również i „woj­ny zimnej“* nie chce polityki agresji, dyktatu i szantażu, prowadzonej przez USA i po­słuszne im rządy krajów za­chodnich. Miłujące pokój naro­dy, a wśród nich i naród pol­ski nie szczędzą i nie będą szczędziły wysiłków, by za­triumfowały idee pokoju i współpracy międzynarodowej zawarte w propozycjach rządu ZSRR. Dla zapewnienia harmonijnej współpracy między duchowieństwem a władzami państwowymi Posiedzenie rozszerzonego Prezydium Zarządu Głównego Komisji Księży przy ZBoWiD (f) 29 września odbyło się posiedzenie rozszerzonego Pre: zydium Zarządu Głównego Ko­misji Księży przy ZBoWiD. W posiedzeniu wzięło udział po­nad 40 księży, reprezentujących wszystkie okręgowe komisje. Referat zasadniczy o zada­niach Kościoła Katolickiego w Polsce Ludowej wygłosił ks. dr Edward Karwot. W ożywionej dyskusji nad referatem wzięli udział m. in. ks. Bonifacy Woźny — wikariusz gen. ar­chidiecezji krakowskiej, ks. dziekan Roman Szemraj, ks. Stanisław Wilkowski, ks. dr Bolesław Kulawik, ks. prałat Jan Kroczek, ks. prob. Adolf Sznip, ks. prob. Stanislaw Skurski, ks. Stanisław Capecki, ks. mgr Henryk Weryński, ks. Henryk Zalewski, ks. Jan Sza-rek, ks. prof. Czesław Oraczew­ski, ks. Piotr Kotarski. W przyjętej rezolucji m. in. czytamy: „Konferencja Głównćj Komi­sji Księży przy ZBoWiD, z u­­dziatem przedstawicieli okręgo­wych komisji księży z całego kraju, ze szczerą radością przyjmuje deklarację Episkopa­tu polskiego, która położy wre­szcie kres rozterce jaka dręczy­ła serca tylu kapłanów polskich i dobrych Polaków. Z prawdzi­wą radością doczekaliśmy się deklaracji Episkopatu polskiego, potępiającej wrogą działalność ujawnioną w procesie ks. bisku­pa Kaczmarka oraz zlecenia E- piskopatu tak duchowieństwu jak i wszystkim wiernym ka­tolikom wykonania w pełni przyjętych uroczyście przez Ko­ściół zobowiązań“. „Dołożymy wszelkich starań, aby pomóc Episkopatowi wyko­nywać wiernie zadania zawarte w jego deklaracji z 28 wrześ­nia 1953 r. Widzimy w tej de­klaracji zwycięstwo jedynie słusznej postawy łączącej nie­rozerwalnie dobro Kościoła i dobro Państwa. Uważamy, że dla wcielenia w życie zasad,tej deklaracji, dla zapewnienia harmonijnej współpracy i zgody duchowień­stwa z władzami państwowymi, musimy przekonać tych wszyst­kich, którzy ulegają opacznym poglądom o służebnej roli Ko­ścioła w stosunku do wstecz­nych systemów społeczno-poli­tycznych“. „Trzeba sobie zdać sprawę z tego, że wszelkie wrogie o­­środki’dywersyjne nie będą szczędziły środków, aby żero­wać na rozterce ludzi chwiej­nych, czy też na awanturnictwie ludzi zbłąkanych“, „Bólem przejmuje nas, że Stolica Apostolska, której nie powinny być obce sprawy ka­tolickiego narodu polskiego, odmawia Polsce prawa do ziem, na których żyje 7 milionów Po­laków, popiera przeciwko nam przestępcze rojenia niemieckich szowinistów, domaga się od nas byśmy milczeli wobec rozpasa­­nej akcji antypolskiej niektó­rych biskupów niemieckich, godnych spadkobierców haka­­tysty kardynała Bertrama“ „Odpowiedzialność za atmo­sferę ujawnioną na procesie spada na dotychczasowe kiero­wnictwo Episkopatu, na ks. ar­cybiskupa Wyszyńskiego, który całą swoją postawą sprzyjał wytwarzaniu tej atmosfery“. „Nowe kierownictwo Episko­patu, deklaracja z 28 września, stwarzają warunki dla owocnej współpracy duchowieństwa władzami państwowymi — ku z pożytkowi Ojczyzny i wiary ka­tolickiej. Zwracamy się więc do was bracia kapłani: Wytężmy wszystkie siły dla prący nad umocnieniem jedności narodu polskiego, dla wiernej służby Państwu Ludowemu, dla umoc­nienia jedności Kościoła z Na­rodem“. Wiadomości sportowe Poznań — Tirana 1:0 w pilee nożnej W ramach imprez spoi-t-owych zorganizowanych z okazji „Dni Po­znania“ rozegrane zostało na boisku poznańskiego Kolejarza, międzyna­rodowe spotkanie piłkarskie mię­dzy reprezentacjami Tirany i Po­znania. Spotkanie zakończyło się szczę­śliwym zwycięstwem drużyny Po­znania 1:0 (1:0). Zwycięską bram­kę zdobył po pięknej akcji w 10 minucie Anioła. Drużyna gości gra­ła dobrze technicznie. Płaskimi, krótkimi podaniami zdobywała te­ren, przeprowadzając ładne zagra­nia w ataku, któremu brakło jed­nak zdecydowania i dyspozycji strzałowej na polu podbramkowym Na specjalne wyróżnienie w zespo­le gości zasługują obrońca Dashi, pomocnik Shakiri oraz napastnicy Borici i Kesmija. Drużyna poznań­ska w ciągu pierwszych 10 minut narzuciła bardzo silne tempo, a jej atak przeprowadził w tym czasie kilka udanych wypadów. Jeden z nich zakończył .się skutecznym strzałem Anioły. Od tej pory Pola­cy grali przeważnie górą, przegry­wając prawie wszystkie pojedynki z blokiem defenzywnym gości, któ­rzy niemal całkowicie przejęli ini­cjatywę. Po zmianie boisk cały cię­żar gry spadł na barki poznańskiej defenzywy, która skutecznie likwi­dowała ataki gości. W drużynie go­spodarzy obok bramkarza Gronow­skiego dobrze wypadli obrońcy, Słoma w pomocy oraz w ataku Gronowski I i Anioła. Rumuńskie drużyny piłki ręcznej zwyciężają w Stalinogrodzie Na stadionie Budowlanych w Cho­rzowie rozpoczął się międzynarodo­wy turniej piłki ręcznej z udzia­łem rumuńskich drużyn Stiinta (ko­biety), Dynamo (mężczyźni) oraz reprezentacji żeńskich i męskich ZS Budowlani i ZS Górnik. W pierwszym spotkaniu Stiinta pokonała Budowlanych 8:1 (4:0), Bramki dla zw5Tcięzczyń zdobyły; Dobre i Drasser — po 3, Jianu i Padureanu - po 1, a dla drużyny polskiej — Kowolik. W drugim spotkaniu Dynamo po ciekawej grze pokonało Góralka 14:3 (6:3). Bramki zdobyli dla Dynamo: Calinan — 4. Lache — 3, Istratę — 2 oraz Streitferdt, Donca, Anto­­neseu, Zank i Zugravescu — po L Dla Górnika: Henmann — 2 oraz Tatuś —- i. 17 runda turnieju szachowego w Zurichu ZURICH. W Zurichu, w dalszym ciągu międzynarodowego turnieju szachowego rozgrywano 17 rundę, Remisem zakończyły się oar tie: Szabo — Smysiow, Awerbach -­­Keres, Petrosjan — Reshevsky Naidorf — Bronsztajn. Trzy partia i odtożono.

Next