Trybuna Ludu, styczeń 1954 (VII/1-31)
1954-01-01 / nr. 1
2_________________________________. ■ TRYBUNA LUDU Nr 1 -------------------------- -------------ir—ttto—w»»nn -----------mSmmmmmmmamKmmmmmmHa — m 1 mmmmammmmmmtmammmam m mm ....................niani ■n■■l■^l^ll■llll — — 1 —...........— ■ ..........mi — — m 1 ■mu n ■ 11 n 1 nun 1 mmmmmm...................... ................. mmmmmwmm------................... ......... -T|TTnin-[r-irHT ...... ................ ........r—m—r-m——rr-TMTtr-iTiBiTiiiiinn-rnn--i............................................................ W Moskwie otwarto największy w ZSRR dom towarowy ff) MOSKWA (PAP). W przededniu Nowego Roku nastąpiło w Moskwie otwarcie największego w ZSRR domu towarowego. Gmach, w którym mieści się nowy dom towarowy należy do najpiękniejszych w stolicy Kraju Rad. Wszystko podporządkowane tu jednemu zadaniu: trosce o człowieka, o maksymalne zaspokojenie jego potrzeb. Świadczy o tym każdy szczegół. W dziale obuwia zainstalowano specjalne aparaty rentgenowskie, dzięki którym można ściśle określić jakiego rozmiaru obuwie potrzebne jest klientowi. Przy nowym domu towarowym czynne śą pracownie krawieckie, ka-sa oszczędności, poczta, telegraf, bufety, warsztaty różnego typu. Mieszczący się tu największy w ZSRR sklep wyrobów gastronomicznych ma 9 wielkich oddziałów. Ćaie skrzydła gmachu nowego domu towarowego, położonego w centrum miasta — na Placu Czerwonym, zajmują oddziały, w których klient może nabyć artykuły gospodarstwa domowego, m. in. lodówki, meble, maszyny do prania. Klientów obsługuje potężna 5-tysięczria armia sprzedawców. Nowy dom towarowy wyposażony ; st w najnowocześniejsze urzą- Tenia techniczne. Towarów do ;.arcza codziennie 200 ciężarek. Mechaniczne wyładowane towarów trwa zaledwie pół. rej — dwie minuty. Jak podaje prasa radziecka ciągu pierwszych dni przez iwy dom towarowy przewinęło I przeszło 560.000 klientów. H astn uniwersyteckie powstaje ua przedmieściach Pekinu (f) PEKIN (PAP). Na jedni z przedmieść Pekinu potaje wspaniałe miasto uni■rsyteckie, które zajmie obar równy catej powierzchni •i isiejszego Pekinu. Wzniesiojuż wysokościowce Akademii Nauk Chińskiej Republik1 dowej- i jej oddziałów oraz ele bloków przeznaczonych laboratoria, mieszkania dla ykładowców i studentów 30 yższych uczelni, szkól techcznych i instytutów naukowoidawczych Pekinu. W chwili obecnej w stadium dowy znajdują się gmachy wyższych uczelni. Niektóre nich zostały już'oddane do vtku- Zlikwidowanie grup zpiegów i dywersantów w Alban i (f) TIRANA (PAP). Prasa oańska opublikowała komun;t ministerstwa spraw wewnęmych Albańskiej Republiki idowej o zlikwidowaniu Kilgrup szpiegów i -dywersan"W będących na służbie wywia 1 amerykańskiego. Komunika! iwierdza, że wśród aresztowaech znajdują się: kapitan Zel AK Shehu, który służył powdnio w gwardii przybocznej króla Zogu, współpracownik wiadu amerykańskiego prze pea Hamid Hasan Matiani z wielu innych szpiegów i versantöw. Wielu spośród !i przerzucono z Grecji do anii na samolotach amerykańskich. U progu nowego roku Lepsze, szczęśliwsze staje się życie w krajach obozu pokoju i demokracji (f) MOSKWA (PAP). Radośnie witają Nowy Rok ludzie radzieccy. Wcielając w życie wytyczne partii i rządu, swą twórczą i owocną pracą przysporzyli oni wielkiemu Związkowi Radzieckiemu — ostoi pokoju i postępu na całym świecie — nowych bogactw, podnieśli na wyższy poziom dobrobyt ludności. Ze wszystkich stron ZSRR napływają meldunki o przedterminowym wykonaniu rocznych planów produkcyjnych, o sukcesach na polu nauki 1 kultury. Między innymi załoga zakładów metalurgicznych im. Stalina w Leningradzie wysłała już ostatnią turbinę parową wyprodukowaną na poczet planu 1954 r. Wspaniałe podarunki noworoczne otrzymała od wielotysięcznej rzeszy robotników budowlanych ludność stolicy Białorusi — Mińska. Do komfortowych mieszkań w blisko 100 domach wprowadzili się lokatorzy. Zbudowano nowe szkoły, przedszkola i żłobki. W mieście powstaje 13 zakładów przemysłowych, które produkować będą artykuły powszechnego użvtku. W roku 1953 fabryki Mińska wyprodukowały pierwsze traktory marki „Bieiaruś“, służące do uprawy roślin Okopowych, potężne automaty i nowe typy maszyn do kopania rowów, doskonale radioodbiorniki „Bielaruś-53“ i wiele innych. Młodzież i dzieci Kraju Rad witają Nowy Rok na zabawach choinkowych, urządzanych w pałacach kultury i świetlicach Nowe fabryki, elektrownie, szkoły i pałace kultury w Chinach (f) PEKIN (PAP). — Rok 1953 był dla Chińskiej Republiki Ludowej pierwszym rokiem zakrojonego na szeroką skalę budownictwa gospodarczego. W 1953 r. rozpoczęła się budowa 130 obiektów przemysłowych, wielkiego rozmachu nabrało budownictwo domów mieszkalnych, gmachów szkolnych, szpitali, sanatoriów, pałaców kultury, teatrów. W roku 1953 oddano do użytku potężne zakłady przemysłu ciężkiego. , W 1953 r. w Chinach oddano do użytku szereg nowych wielkich elektrowni. Równolegle do rozwoju przemysłu ciężkiego w Chinach rozwija się przemysł lekki. W 1953 r. uruchomiono 10 fabryiwłókienn.iczych i rozpoczęto bu dowę 7 nowych fabryk. Naród chiński wkracza w rok 1954 ze wspaniałymi sukcesami osiągniętymi na wszystkich odcinkach budowy nowego życia. W Korei pociągi kursują już normalnie PEKIN (PAP). W walce o odbudowę gospodarki nai od owej Koreańskiej Republiki Ludowo- Demokratycznej poważne sukcesy osiągnęli kolejarze. W ciągu 5 miesięcy od zakończenia działańwojennych kolejarze koreańscy przy pomocy ludności odbudowali linie kolejowe na przestrzeni setek kilometrów wiele mostów i tuneli. Dzięki ich ofiarnej pracy na wszystkich węzłowych liniach zaczęły normalnie bursować pociągi pasażerskie. Bułgaria produkuje maszyny rolnicze SOFIA (PAP). Masy pracujące Bułgarii pomyślnie wykonały i przekroczyły plan 1953 r. — pierwszego roku drugiej pięciolatki. W 1953 r. po raz pierwszy w historii Bułgarii produkcja przemysłu ciężkiego była większa od produkcji rolnictwa. W roku 1953 zakłady przemysłowe Bułgarii opanowały wiele nowych rodzajów produkcji. Bułgaria otrzymała maszyny rolnicze krajowego własną stal profilową, wyrobu, wiele produktów chemicznych. Przemyśl elektryczny rozpoczął produkcję przeszło 280 rodzajów nowych wyrobów, nie produkowanych dotąd w Bułgarii. Mieszkania dla robotników rumuńskich BUKARESZT (PAP). Przedsiębiorstwa budowlane Rumuńskiej Republiki Ludowe] w r. 1953 przekroczyły o 151 proc. poziom produkcji 1950 r. Nastąpiło dalsze obniżenie kosztów własnych o blisko 8 proc. w stosunku do zaplanowanych. W zagłębiu węglowym Vafoa Jiului oddano w ciągu 8 miesięcy do użytku 1.250 mieszkań, dwa hotele robotnicze na 170 miejsc i szereg innych gmachów na placówki kulturalnousługowe Nowe kina i filmy w Czechosłowacji PRAGA (PAP). Rok 1953 był etapem dalszego rozwoju kultury narodu czechosłowackiego W roku tym otwarto w Czechosłowacji 33 nowe ki-na. Przybyło również 29 nowych kin ruchomych. Obecnie w Czechosłowacji jest 3.217- kin stałych 235 ruchomych W roku 1953 nakręcono 18 filmów fabularnych. W tym 8 kolorowych. Wzrost realnych dochodów ludności NRD BERLIN (PAP). Niemiecka Republika Demokratyczna osiągnęl^ w 1953 r. znaczne sukcesy gospodarcze. Wediug danych tymczasowych przemysł NRD wykonał w pełni pian produkcyjny 1953 r. Rolnictwo NRD osiągnęło w 1953 r. przedwojenną wydajność z ha, a wydajność upraw zbożowych z ha znacznie przekroczyła poziom przedwojenny. Zwiększyło się również znacznie w porównaniu z okresem przedwojennym pogiowie bydła. Dzięki nowemu kursowi rządu NRD, mającemu na celu szybki wzrost stopy życiowej ludności i dalsze umocnienie ustroju demokratycznego Republiki, dochody realne mas pracujących zwiększyły się w 1953 r. o 2,7 miliarda marek. Pomoc udzielana NRD prze? Związek Radziecki’ i kraje de m-okracji ludowej jest jedną 3 podstaw wie'kich sukcesów na rodu niemieckiego. szczytu, a reszta siadła gdzL popadło, ,w tym, który darem nie -.z-- kat rnUisca łatwo rozpo Gdy uniemożliwiono stosowanie terroru 135 jeńców chińskich wyraziło pragnienie powrotu do ojczyzny Konsternacja strony amerykańskiej ff) NOWY JORK Amerykańskie agencje (PAP) prasowe doniosły z Panmundżonu, że 31 grudnia rano 135 jeńców — chińskich ochotników ludowych, znajdujących się w obozie przejściowym na obszarze strefy zdemilitaryzowanej, w odpowiedzi na pytanie wartowników hinduskich, wyraziło pragnienie natychmiastowego powrotu do ojczyzny. Czyniąc ządość temu pragnieniu hinduska straż obozowa postanowiła przekazać ich tegoż dnia stronie ludowej. Podczas oficjalnej akcji wy jaśniającej jeńcy ci „odmówili“ repatriacji, pozostawali bowiem niewątpliwie pod wpływem atmosfery terroru, wytworzonej przez czynnych wówczas w obozie agentów czarigkaiszekowskich i lisynmanow skich. Z chwilą jednak, gdy znaleźli się oni poza zasięgiem działalności tych agentów — wystarczyło im zwykle pytanie wartowników hinduskich do szczerego zadeklarowania swej rzeczywistej woli. Przedstawiciel hinduskich wojsk wartowniczych podkreślił, że nie chodziło w danym wypadku o kontynuowanie akcji wyjaśniającej, lecz o zwykły apel dla sprawdzenia stanu osobowego obo^u powierzonego pieczy hinduskiej; podczas apelu straż hinduska ograniczyła się do zapytania każdego z jeńców, cz/ pragnąłby repatriacji. Tak znamienny natychmiastowy wynik inicjatywy hinduskiej wywoial ogromną kon sternację strony amerykańskiej. Jeden z korespondentów amerykańskich stwierdza z żalem, że układ rozejmowy nie zawiera żadnego punktu, który by pozwalał uznać akcję wojsk hinduskich za bezprawną (f) NOWY JORK (PAP). Agencja Associated Press donosi z Panmundżonu, że straż hinduska przekazała 31 grudnia wieczorem stronie ludowej 135 chińskich jeńców wojennych, którzy wyrazili chęć natychmiastowego powrotu tło ojczyzny. Nowe prowokacje Amerykanów (f) PEKIN (PAP). Jak donosi z Kaesongu korespondent agencji Nowych Chin, 30 grudnia na posiedzeniu sekretarzy Wojskowej Komisji Rozejmo-wej, przedstawiciel strony koreańsko - chińskiej płk. Źu łon złożył protest w związku z nowymi wypadkami pogwałcenia przez stronę amerykańską układu rozejmowego. Samoloty amerykańskie jak stwierdzi! pik, 2u łon — dokonały przelotów nad rejonem Kaesongu, gdzie mieści się sztab Wojskowej Komisji Rozejmowej. Przedstawiciel strony koreańsko - chińskiej cykreślii te nowe wypadki poi gwałcenia układu rozejmowego jako „celowo dokonane akty prowokacj i“. Winę za zerwanie rokowań w sprawie 1 'ferencji politycznej ”>oszą USA RK (PAP) ‘s World" zamieściło artykuł ’ stępuj , u k orym domag wznowienia rozmow dla pfzyg<- - ■ nej w . Pismo stwierdza, że przyczyn zerwania n, pr-. z przedstawiciela strony - ykańskiej Deana —• szukać o zęba w dążeniu Eisenhowera do storpedowania rozejmu i stworzenia groźby wznowienia wojny w Korei : pranci Kraje arabskie chcą uznać Chiny Ludowe (f) MOSKWA (PAP). Agencja TASS donosi z Bejrutu- Wediug informacji libańskiego dziennika „Telegraphe“, na sesji komitetu politycznego Ligi Arabskiej, który obradował niedawno w Bejrucie, delegacje rządowe Egiptu, Libanu Iraku, Jordanii, Syrii, Arabii Saudyjskiej i Jemenu rozpatrywały kwestię uznania Chińskiej Republiki Ludowej. Dziennik stwierdza, że delegacje postanowiły zaproponować, aby zagadnienie to rozstrzygnął każdy rząd z osobna. Wśród większości delegatów panowała opinia, że uznanie Chińskiej Republiki L udowej jest obecnie rzeczą konieczną. Sprawa uznania Chińskiej Republiki Ludowej będzie również przedysku-towana na rozpoczynającej się 9 stycznia br. w Kairze sesji Rady Ligi Arabskiej. Uznanie Chin Ludowych rhiaioby dla krajów arabskich wielkie znaczenie ze względu na perspektywy rozszerzenia wymiany handlowej, zwłaszcza że sytuacja gospodarcza krajów arabskich ostatnio znacznie się pogorszyła. Kańzler! Opłakany stan szkolnirfwa i oświaty w Anglii i dominiach Konferencja nauczydeli-obrońców pokoju w Londyrre ff) LONDYN (PAP). W dniach 29 — 30 grudnia odbyła się w Londynie, z inicjatywy organizacji „Nauczyciele w obronie pokoju“ konferencja, która miała być międzynarodowa, jednak władze angielskie odmówiły wydania wiz wjazdowych delegatom zagranicznym. W konferencji uczestniczyło 219 delegatów oraz goście i obserwatorzy z Anglii i z niektórych dominiów i kolonii. Nauczyciel Charles Durvill z Sheffield, członek Komitetu Wykonawczego Krajowego Związku Zawodowego Nauczycieli, powołując się na oficjalne dokumenty przypomniał, że już w roku 1925 uznano 600 budynków szkolnych w Anglii za nieprzydatne, a mimo to odbywają się w nich nadal zajęcia. Stwierdzi! on, że 8 szylingów z każdego funta wydatków państwowych Anglii idzie na tzw. , obronę“, a zaledwie 3 szylin— na potrzeby oświaty. Przedstawicielka Unii Połudn iowo- A f ryk a ń sk i e j oś w i a dcz y - la, że w jej kraju wydaje się na naukę dziecka białego dziewięciokrotnie więcej-niż na naukę dziecka murzyńskiego. Na konferencji uchwalono j<v dnomyślnie rezolucję, wzywającą do ograniczenia zbrojeń wykorzystania nauki dla dobi ra ludzkości. Witając z zadowoleniem zapowiedź konferencji przedstawicieli czterech mocarstw, uczestnicy konferencji dali równocześnie wyraz uczuciom niepokoju w związku z planami rejni 1 itaryzacji Niemiec zachodnich, które „wzmagają w znacznym stopniu niebezpieczeństwo wojny“. Wypowiedzieli się oni za utworzeniem zjednoczonych i miłujących pokój Niemiec. Brytyjskie koła gospodarcze domagają sią rozszerzenia hanilu ze Wschodem (f) LONDYN (PAP). Jak donosi prasa, Federacja Przemysłowców Brytyjskich, zrzeszająca ponad 7* tys. towarzystw przemysłowych, w tym około 290 firm eksportowo-importowych, opracowała memorial, domagający się znacznego rozszerzenia handlu między Zachodem a Wschodem. Federacja stwierdza, że wymiana handlowa ze Wschodem „nie stanowi nic złego lub niepatriotycznego“. Istnieją wielkie możliwości — giosi memoriał Federacji — handlu z krajami wschodnimi. Wielka Brytania nie powinna zaniedbywać tych możliwości, zostaną one bowiem w przeciwnym wypadku wykorzystane prze2 jej konkurentów. Według informacji prasy, wysunięty przez Federację projekt rozszerzenia handlu ze potraktowany został Wschodem przychylnie przez ministerstwo handlu, z tym zastrzeżeniem, że realizacja tego projektu nie naruszy „zakazu eksportu materiałów strategicznych“. Dzienniki brytyjskie zapowiadają, że w połowie stycznia 1954 roku udaje się do Moskwy 16 przemysłowców brytyjskich w celu zawarcia transakcji handlowych. Jedna z firm brytyjskich podjęta się ostatnio budowy statków handlowych i rybackich, dla ZSRR. Z drugiej strony prasa brytyjska informuje, że grupa przemysłowców brytyjskich, która bawiła niedawno w Pekinie, zawarta tam umowę na dostawy wartości 7 milionów funtów szterlingów. Prasa cytuje opinię londyńskiego korespondenta agencji United Press, który pisze: „Wielki kapital brytyjski zamierza przeciwstawić się ujemnym Skutkom ewentualnego kryzysu gospodarczego w USA w 1954 roku przez podjęcie szerokiej akcji zmierzającej do zwiększenia handlu ze Związkiem Radzieckim i Chinami Ludowymi“ Separatystyczne rozmowy przedstawicieli mocarstw zachodnich z udziałom wysłannika Adenauers (f) PARY2 (PAP). Prasa paryska zwraca z zaniepokojeniem uwagę na separatystyczne rozmowy przedstawicieli trzech mocarstw zachodnich, jakie toczyły się w Paryżu. Dzienniki podkreślają, że celem separatystycznej konferencji przedstawicieli dyplomatycznych USA, Anglii i Francji w Paryżu by-ło opracowanie „wspólnego programu działania“ trzech mocarstw na projektowanej konferencji ministrów spraw zagranicznych w Berlinie. Dzienniki wskazują również, że wspomniane separatystyczne rozmowy toczyły się przy aktywnym udziale specjalnego wysłannika Adenauera dr Greve. Nawet prasa burżuazyjna nie ukrywa, że opracowano taki „program działania“, który mógłby doprowadzić do zerwania rokowań czterech mocarstw. Dziennik „France Soir“ pisze, że manewry Adenauera i jego przedstawiciela w Paryżu stanowią groźbę dla konferencji berlińskiej Związany z francuskimi kołami handlowymi tygodn ,,Aux Ecoutes“ stwierdź; że konferencja przedstawicieli trzech mocarstw zachodnich odbyła się w Paryżu w tajemnicy, poza wszelką kontrolą opi nii publicznej. Konferencja 1 doprowadziła do opracowani; wspólnego „protokołu“ — pi sze dziennik —- w którym przeważyły tezy amerykańskie, je śli nie — tezy Adenauera. „Au Ecoutes“ przypomina niedawne debaty Zgromadzenia Narodowego nad polityką zagraniczną i ostrzega, że dyplomatyczne manewry przedstawicieli trzech mocarstw zachodnich „mogą doprowadzić do skandalu“ Wystepy Barbary Hesse-Bukowskiej w Belgii, Holandii i Szwajcarii \ Po odbyciu tournee koncerto- BeisriL Holandii i Szwajcarii powróciła do kraju * ła pięć koncertów', w tym dwa z udziałem orkiestry symfonicznej, jeden koncert z orkiestrą w iuJ;o <. r rei 1 o I .. '■ m ■ sadzie Polskiej i w auł: wersytetu w Brukseli, gdzie artystka wystąpiła na zaproszenie studentów. W Holandii Barbara Hesse- Bukowska koncertowała w Hadze, Amsterdamie i Rotterdaie dając recitale, których pro■ram wypełniły głównie utwory Chopina. po Szwajcarii Tournee artystki objęło miasta Bern, Gertewę, Lozannę, Zurich i Bazyleę. Występy Barbary Hesse-Bukowskiej uwieńczone zostały dużym sukcesem artystycznym. Zarówno publiczność jak i prasa we wszystkich trzech krajach przyjęły polską pianistkę z dużvm uznaniem. (PAP) Choinka pod ciemną gwiazdką Nad wejściem widniał napis uwity z choinv: CZYCY WITAJĄ „EUROPEJEUROPę" Poniżej, efektowny, artystyczny afisz, przy pomocy kilku zielonych plam w żółte centki oh wieszcza) odejście roku 1953. Lokaj anonsowa! ostatnich gości. Robił to czystym, oksfordzkim akcentem, zdradzającym byłego intelektualistę, któremu poszczęściło się z posadą. Panowie we frakach rozdawali ukłony. Inni panowie we frakach przyjmowali je. Tych ostatnich byio niewielu. Tych kłaniających się — nieco więcei W rogach sali ręka wytrawnego dekoratora umieściła agawy o wielkich, czarnych kwiatach Chociaż kolor ten budził zdziwienie, łatwo było odgadnąć, że nie ośmieliły się zakwitnąć na czerwono miejscu tak szczelnie izolowaw nym od wpływów komunizmu, jak bezludna wyspa, na której odbywała się uroczystość. Z góry, z ukrytych balkonów odezwały się dźwięki orkiestry Grano hymny europejskie. „Yankee Doodle“ i „Deutschland, Deutschland ueber alles“ Tony tego ostatniego wdzięcznie toczyły się wśród kolumn Ktoś szepnął: — prawie jak nr Bermudach, po czym część oficjalną zamknięto. * Stół nie był okrągły, albowiem panowała tu, jak widać, niezawodna zasada „każdemu wedle usług“. Stąd też, kiedy znano byłego ministra Schumana Pomniejsi goście umieścili się wprost na choince. I Czang Kai-szek i Li Syn-man i Bao Da i i general Anders i biały koń. Dwaj ostatni zostali rozdzieleni, ażeby robić wrażenie większej siły. * John Foster Dulles wstał szmer przycichł. — Boys — odezwał się pan domu — pozwólcie, że Was powitam jako przedstawicieli Stanów Zjednoczonych Europy, które wprawdzie nie istnieją, ale których sercem i duszą jesteśmy. — A ciałem? wtrącił ktoś nietaktownie. — Materialista — syknął gospodarz i ciągnął dalej ze spokojem niezmąconym jak przyjaźń atlantycka w niektórych komunikatach prasowych. — Otóż Europa — to my, boys, którzy nawiązujemy do szczytnych tradycyj europejskiej myśli wolnej i demokratycznej. Tu wymownie skinął głową w kierunku portretów rodzinnych rozwieszonych wzdłuż sali, przy czym obecni dostrzegli, że wszyscy antenaci Zjednoczonej Europy, niezależnie od stroju i epoki, mogli się poszczycić kruczym loczkiem i takimż wąsikiem. — Aby nie przedłużać m,ojego krótkiego dyskursu — doda! mówca — wniosę pierwszy toast w ręce naszego kochanego gościa, o którym śmiało można powiedzieć, że jest Euroiemal tak doskonaiskie ręce — Herr Herr Kanzler skłonił się, stukając obcasami z europejską iście gracją. Pękły lody i posypały się nieustające toasty i manifestacje wzajemnych, przyjaznych, europejskich uczuć. * Ale idylla trwała krótko. Na stół wniesiono piękny pasztet w kształcie mapy, na której kunsztownie oznaczone zostały granice i miasta, a nawet niektóre, co ważniejsze, prowincje Zjednoczonej Europy. Wpraw dzie „Europa“ ta sięgała zaledwie od Atlantyku do Laby (o co natychmiast obrazi! się Anders, który wojowniczo obnażył szabelkę) — ale i to starczyło do wywołania awantury. Pan kanclerz uprzejmie, ale stanowczo sięgnął widelcem po część oznaczoną jako Alzacja i Lotaryngia, uszczknął nieco północnym sąsiadom belgijskim i holenderskim, odłamał kawałek nazwany Austrią i sięga! po wioski Tyrol, twierdząc, że to zaledwie przekąska dla zaostrzenia apetytu; Franco spierał się z dżentelmenem z cygarem o kawałek Gibraltaru; w miejscu zaś gdzie znajdować się powinien Triest powstało istne kłębowisko; posypało się szkło; gdzieniegdzie sięgano po nogi od krzeseł; a gospodarz biegał od jednych do drugich, jednym wyrywał, drugim pokazywał, trzecim obiecywał. Wreszcie zgarnął postrzępione resztki, stuknął pięścią w stół i stwierdzi! równie uprzejmie: — ’Panowie, gospodarzem jestem j a. Na stół wniesiono stodką amerykańską figę. Zapanował chwilowy spokój, zakłócany jedynie zgrzytaniem zębów i szeptanymi uwagami na temat manier z Texasu. Sir Winston Churchill osładzał sobie rzeczywistość „gorzką angielską“, Herr Konrad Adenauer zapijał stare wspomnienia francuskim koniakiem, a Monsieur Robert Schuman — pil Coca Colę, w płonnej nadziei, że uszczupli w ten sposób zasoby tego cennego płynu, przeznaczone na eksport do Francji. * Następnym punktem programu był film pt. „Jak broniliśmy Europy w roku 1953“. Autorzy filmu sięgnęli do najlepszych wzorów dokumentarnych. Toteż były tam bohaterskie sceny bombardowania w Korei. Były wdzięczne wyczyny lotników siejących zniszczenie na malajskich polach i barwne przygody chłopców z francuskiego korpusu ekspedycyjnego w Wietnamie. Dodano szereg aktualnych obrazków z działalności szpiegowsko - dywersyjnej w naszych krajach, ale z braku innych — byty to dokumenty z odbytych procesów. Dopełniał całości film popularno-naukowy o szkodliwych wpływach nauk Kopernika na umysty chwiejne, wyprodukowany przez chadecki zarząd miejski w Turynie oraz szereg mrożących krew w żyiach autentycznych scen zza żelaznej kurtyny. Wprawdzie w jednej z prześladowanych w obozie koncentracyjnym „matek - Polek“ rozpoznali obecni Ritę Hayworth, lecz było to wyłączną winą aktorki, która położyła i tę rolę, sądząc, że wystarczy ukazanie zgrabnych skądinąd nóg. Po zakończeniu spektaklu w drzwiach stanął pewien senator — wzorem starożytnych Rzymian ubrany w białą togę (złośliwi twierdzili, że był to mundur Ku Khix Klanu). Pan senator McCarthy — gdyż on to był we własnej osobie — przeprosi) dwornie za spóźnienie, lecz wracał wprost z posiedzenia tysięcznej w tym roku komisji do badania działalności antyamerykańskiej i na obecną komisję nieco się spóżnit. Ktoś zauważył bystro, że tu nie komisja i nie Stany Zjednoczone Ameryki, ale Stany Zjednoczone Europy. Na to pan senator machnął lekceważąco ręką stwierdzając nie bez racji, że żadnych różnic nie dostrzega i że należy skończyć ze zmurszałymi pojęciami i że w ogóle — wyprasza sobie wszelkie tego rodzaju wybryki. Nie tracąc czasu Joe McCarthy zacząi podejrzliwie przeglądać pewnych gości, szczególnie tych, w których krajach osoba szanownego senatora — i nie tylko jego — cieszy się szczególnym brakiem powodzenia. Ponieważ jednak osobiście nic im nie mógł zarzucić, wziął dla spokoju sumienia odciski kopyt białego konia (czysta formalność), usiadł i wydawało się — zapadł w kataleptyczny sen. Goście wstali od stołu i w swobodnej rozmowie wymienia li wymuszone grzeczności. Or kiestra przygrywała do słuchu na przemian to skoczną sambę, to „Parademarsch“, stanowiące wzory „europejskiej“ muzyki ludowej. Atmosfera stawała się napięta, jak zwykle, gdy dziać się mają rzeczy wielkie, gdyż godzina była za pięć dwunasta. Nagle jasnym płomieniem buchnęła choinka. Senator, który tylko udawał, że śpi, skorzystał z ogólnej nieuwagi — i ze świecą szukał wśród ^zklanych bombek na choince — kieszonkowych bomb atomowych. Ledwie zdążyli uratować się z gałązek pomniejsi goście, którym niełatwo było urwać się ze złotych nitek, ledwie wskutek krótkiego spięcia zgasło światło, kiedy Senator krzykną! rozdzierającym głosem: • — ZNALAZŁEM! Przerażona orkiestra automatycznie przeszła na atomową rumbę. Ktoś krzyknął: - Do schronu! A Sodoma i Gomora miaiy owego wieczoru nad wypadkami tę wyższość, że działy się w świetle dnia. W egipskich ciemnościach skłębiły się na schodach utytu lowane postacie. W najlepszej sytuacji byt biały koń, który przeskakiwał po pięć schodów na raz. Ale mimo to pierwszy dopadł schronu Senator, który najskuteczniej nastraszy! sam siebie. W piwnicy ktoś wreszcie oprzytomniał. Ktoś inny z zażenowaniem powiedział: — Wracajmy. Zabłysło naprawione światło, obnażając bezład fraków, zgniecione gorsy, oraz siwe wąsy generała, z których oblazło czernidto. Bynajmniej nie triumfalnie wracali zebrani na górę. Spieszyli się — mimo wszystko, bo przecież celem uroczystości by to powitanie Nowego Roku jed nością i siłą całej „neues Europa“. Ale kiedy znaleźli się w kolumnowej sali — byio już 5 MINUT PO DWUNASTEJ... ART. Depesz® kondolencyjne z powodu zgonu Juliana Tuwima (f) Do Związku Literatów lskich napływają liczne depesze z kondoiencjami z powodu niepowetowanej straty jaką poniosła poezja polska —- zgonu Juliana Tuwima. M. in. nadeszła depesza> od pisarzy radzieckich, w której czytamy: „Jesteśmy gięboko wstrząśnięci śmiercią znakomitego poety polskiego Juliana Tuwima. Znaliśmy go nie tylko jako szych jednego z najwybitniejpoetów polskich, który wniósł ogromny wkład do skarbnicy polskiej i światowej poezji, lecz również jako wielkiego przyjaciela narodu radzieckiego, wspaniałego tłumacza Puszkina i Majakowskiego. Swym natchnionym trudem twórczym Tuwim wielce przyczyni) się do tego, aby dzieła klasycznej poezji rosyjskiej i poezji radzieckiej stały się własnością polskich czytelników. Tuwim jest jednym z najbardziej ulubionych w naszym kraju poetów polskich. Jegc twórczość siuży wielkiemu dziełu pokoju i przyjaźni między narodami. Wdzięczną pamięć o Julianie Tuwimie na długo zachowamy w naszych sercach. Wyrażamy Wam i rodzinie Zmarłego swe głębokie, serdeczne współczucie“. Depeszę podpisali: Aleksander Fadiejew, Aleksy Surkow, Konstanty Simonow, Mikołaj Tichonow, Leonid Leonow, Borys Polewoj, Mikołaj Bażan i Piotr Browka. Nadeszły również depesze od pisarzy Ukrainy i Białorusi oraz od Związku Pisarzy Czechosłowackich i Związku Pisarzy Bułgarskich. Wiele depesz nadeszło również od poszczególnych wybitnych literatów. M. in. depeszę kondolencyjną nadesłał pisarz NRD Johannes Becher, w której czytamy: „Julian Tuwim szeroko poza granicami swego kraju rozsławi) wielkość polskiej poezji i sławę swej ojczyzny. My, poeci schylamy w żałobie czoła przed jego poetyckim geniuszem“. Zgon wybitnego pianisty prof. Józefa Turczyńskiego 27 grudnia ub. r. zmarł w Lozannie w wieku lat 69 wybitny pianista polski prof. Józef Turczyński. Działalność Turczyńskiego jako wirtuoza, znanego w kraju i zagranicą, datuje się od r. 1911, w którym zdobył on 1 nagrodę na konkursie pianistów w Petersburgu. Był przez kilkanaście lat profesorem Konserwatorium Warszawskiego; do uczniów jego należą m. in. czołowi nasi pianiści Szpinalski, Sztompka, Czerriy- Stefańska i inni. Prof. Turczyński brat udział w opracowaniu monumentalnego wydawnictwa — „Dzie! wszystkich“ Fryderyka Chopina, którego poszczególne tomy są wydawane obecnie na inocy uchwały Rady Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. (PAP) Wiadomości sportowe Dwukrotnie walczą hokeiści CWKS z drużyną mistrza NRD się W dniach 3 i 4 stycznia odbędą na sztucznym lodowisku w Warszawie międzynarodowe spotkania w hokeju na lodzie między drużyną CWKS a zespołem Dynamo Weisswastser (NRD). Spotkaima poprzedzone będą rewią na lodzie. Początek w dniu 3 stycznia o godz. 17.00, a 4 stycznia o godz. 18.00. Drużyna CWKS wystąpi w składzie: bramkarz — Kocząb, Hampel, obrońcy — Chodakowski, Olczyk, Bromowicz, Wilczek, Zawadzki i Pęczek oraz napastnicy Janiczko, Nowak, Olszowski, Kurek, Nikodemowicz, Jeżak, Wróbel II, Wróbel III, Czech, Herda. Bilety w cenie 15 zł sprzedawane będą w kasach lodowiska, ul. Łazienkowska, w dniu 2 .stycznia w godz. 10—18. Bramy węjściowe otwarte będą na półtorej gadziny przed rozpoczęciem imprezy. Delegacja gimnastyków radzieckich na obradach w Szwajcarii do W czwartek wyjechała z Moskwy Szwajcarii delegacja radziecka sekcji gimnastycznej w celu wzięcia udziału w obradach komisji technicznej Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej. W skład delegacji wchodzi wiceprzewodniczący sekcji — Mironów i zasłużony mistrz sportu — Kamieńska. Na obradach omawiane będą sprawy związane z przyszłymi mistrzostwami świąt a w gimnastyce,- które odbędą się we Włoszech w lecie br. Zwycięstwo hokeistów CSIt w Oslo PRAGA. W Oslo odbyło się międzypaństwowe spotkanie hokejowe między reprezentacjami Czechosłowacji i Norwegii, zakończone zwycięstwem drużyny CSR 7:2 (2:1, 2:1. 3:0). Rewanżowe spotkanie obu reprezentacji rozegrane zostanie w dniu dzisiejszym.