Trybuna Ludu, październik 1959 (XII/272-302)
1959-10-01 / nr. 272
2 ________ _______________________________________________________________________TRYBUNA LUDU______________________________________________________________________________Nr 272 Zwycięstwo rewolucji chińskiej nowym triumfem idei marksistowsko-leninowskich Przemówienie to w. Chruszczowa na przyjęciu w Pekinie Na wstępie, tow. Chruszczów twracając się do przywódców Chińskich powiedział: Niech mi W’olno będzie Ułożyć wam i całemu bratniemu narodowi chińskiemu serdeczne gratulacje okazji dziesięciolecia Chińskiej z Republiki Ludowej. Jest to wielkie i radosne święto nis tylko dla was, lecz także dla wszystkich przyjaciół waszego Wielkiego kraju. Następnie mówca oświadczył m. in.: Przed dziesięciu laty, gdy naród chiński ujął władzę w swoje ręce, cały świat zobaczył, że rewolucja chińska — to wydarzenie o ogromnym, historycznym znaczeniu. Zarówno przyjaciele narodu chińskiego, jak i jegc wrogowie, rozumieli, że zwycięstwo rewolucji ludowej w kraju o przeszło półmiliardowej ludności poważnie zmieni układ sił na arenie międzynarodowe; na korzyść socjalizmu. Jeszcze bardziej umacnia ono siły ruchu narodowo-wyzwoleńczego na całym świecie. Zwycięstwo rewolucji chińskiej stało się nowym triumfem rewolucyjnej, przeobrażającej .1 życiodajnej siły idei marksistowsko-leninowskich, Rewolucja ludowa w Chinach stała się najbardziej doniosłym wydarzeniem w historii świata po zwycięstwie Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej, która zapoczątkowała nową erę w historii ludzkości. Bohaterski i pracowity naród Chin pod kierownictwem swojej okrytej chwałą partii komunistycznej pokazał, czego potrafi dokonać naród, gdy ujmie władzę w swe ręce. Wiele krajów wyzwoliło się w naszych czasach od kolonialnej zależności. Otrzymawszy w spadku zacofaną gospodarkę narody tych krajów szukają drogi, która pozwoliłaby im wydobyć się z zacofania i wyjść na szeroki trakt, niezależnego rozwoju, rozkwitu gospodarki i kultury. Mają do wyboru dwie drogi — drogę rozwoju kapitalistycznego lub socjalistycznego. Wrogowie komunizmu dla poratowania zniedołeżniałego ustroju kapitalistycznego zwykli twierdzić, jakoby tzw. inicjatywa prywatna dawała większe możliwości i przynosiła lepsze wyniki Jednakże zwykłe porównanie tempa rozwoju krajów kroczących drogą kapitalistyczną tempem rozwoju krajów socjaz listycznych dobitnie świadczy, gdzie naród lepiej ujawnia swoje zdolności twórcze — w ustroju socjalistycznym czy w ustroju kapitalistycznym. Nie wymaga to głębokiej analizy — samo życie potwierdza wielką wyższość socjalizmu. Obecnie bujny rozwój krajów socjalizmu stał się zjawiskiem nieodwracalnym i budzi strach u władców kapitalistycznych. Przyznają oni, że przykład pomyślnego marszu wielkich Chin Ludowych w dziedzinie rozwoju, przemysłu rolnictwa i kultury wywołuje ogromny wpływ na kraje Azji i Afryki. Podobnie jak po feudalizmie kapitalizm, siadł na no. wego konia i pozostawił daleko w tyle feudalizm tak socjalizm — komunizm — twór nowej ery — pozostawi dalekc w tyle kapitalizm i nieuchronnie zastąpi go na arenie dziejowej, Drodzy przyjaciele! Można byłoby przytoczyć wiele przykładów wybitnych sukcesów narodu chińskiego we wszystkich dziedzinach budownictwa socjalistycznego. Nie mnie jednak gościowi, który przyjechał do Chin Ludowych, przystoi mówić o waszych sukcesach, lecz wam, przyjaciele, ponieważ to waszym ciężkim trudem zostały osiągnięte i macie prawo szczycić się wynikami waszej pracy. A my, wasi przyjaciele i goście, szczerze cieszymy się z waszych wspaniałych sukcesów i zwycięstw. Dumni jesteśmy z sukcesów narodu chińskiego, szą nas one tym bardziej cieże są rezultatem kierownictwa sprawowanego przez bratnią Komunistyczną Partię Chin, jej Komitet Centralny z wielkim synem narodu chińskiego, towarzyszem Mao Tse-tungiem na czele. Historyczna zasługa Komunistycznej Partii Chin polega na tym, że kierując się zwycięską nauką marksizmu-Ieninizmu porwała ona do walki o socjalizm milionowe masy robotników i chłopów. Posiadanie takiej bojowej i zahartowanej w walce partii komunistycznej jest szczęściem dla narodu chińskiego. Przyjemnie jest uświadamiać sobie, że naród chiński ma wielu wiernych przyjaciół, którzy, podobnie jak Chiny, wkroczyli na drogę downictwa. socjalistycznego buKażdy przyjaciel Chin ma tyluż przyjaciół, co same Chiny. Istnieje obecnie wielka rodzina krajów socjalistycznych, których ludność'wynosi około miliarda. Nowy system światowy pewnie kroczy naprzód, w szybkim tempie się rozwija, nabiera sił jak zdrowa roślina na wiosnę. Tak jak potężne drzewo, które głęboko zapuściło korzenie, nie obawia się ani wiatru, ani posuchy, tak nowy socjalistyczny świat nie obawia się żadnych burz i trudności. Obóz socjalistyczny stał się niepokonaną siłą wywierającą obecnie decydujący wpływ na losy ludzkoś■u Obecnie, gdy posiadamy tak ogromny wielomilionowy obóz socjalistyczny, do którego należy wiele państw Europy i Azji, dysponujemy, oczywiście, bez porównania większymi możliwościami szybszego posuwania się naprzód drogą budownictwa socjalistycznego i komunistycznego. Każdy nowy sukces krajów socjalizmu wykazuje dobitnie wyższość ustroju socjalistycznego. 1 nawet ci, którzy pod wpływem propagandy kapitalistycznej boją się jeszcze komunizmu, zrozumieją z czasem jego szczytne ludzkie ideały. Im wyższy będzie poziom produkcji, im większy będzie dobrobyt ludności, tym bardziej wyraziście ujawniać się będzie wielka siła żywotna teorii marksistowsko-leninowskiej. Towarzysze! Socjalizm niesie ludziom pokój — to największe dobro. Im bardziej rosną siły obozu socjalizmu, tym większe ma on możliwości,- aby pomyślnie bronić sprawy pokoju na świecie. Już teraz siły socjalizmu są tak wielkie, że powstają realne możliwości wykluczenia wojny jako środka rozstrzygania sporów międzynarodowych. W naszych czasach kierownicy rządów niektórych krajów kapitalistycznych zaczęli przejawiać pewną skłonność do realistycznego traktowania powstałej na świecie sytuacji, Gdy rozmawiałem z prezydentem Eisenhowerem — miałem wrażenie, że prezydent USA a popiera go niemało ludzi rozumie konieczność złagodzenia napięcia międzynarodowego. Być może, słowa — „po-kojowe współistnienie” — nie każdemu z działaczy burżuazyjnych łatwo jest wymówić, lecz nie mogą oni zaprzeczyć, że na świecie istnieją dwa systemy — socjalistyczny i kapitalistyczny. Uznanie tego faktu przewijało sie czerwoną nicią we wszystkich rozmowach, mówii 0 tym niejednokrotnie prezydent 1 inni politycy. Dlatego też my ze swejej strony musimy wszystko uczynić, by wykluczyć wojnę jako środek rozstrzygania spornych problemów; problemy te należy rozstrzygać w drodze rokowań. Mężowie stanu krajów kapitalistycznych nie mogą Si? nie liczyć z tak decydującym czynnikiem współczesności, jak istnienie potężnego światowego obozu socjalizmu. Jest tylko jedna droga utrzymania pokoju — to droga pokojowego współistnienia państw o różnych ustrojach społecznych. Sprawa przedstawia się następująco: albo pokojowe współistnienie, albo wojna z jej katastrofalnymi następstwami. Dziś, przy obecnym układzie sił między socjalizmem a kapitalizmem, układzie na korzyść socjalizmu, ten, kto chciałby kontynuować politykę „zimnej wojny” zmierza do własnej zguby. Zwolennicy „zimnej wojny” pchają świat do nowej wojny światowej, w której ogniu zginą przede, wszystkim ci, co ją rozpętają Towarzysz*! Kraje socjalistyczne osiągnęły wielkie sukcesy w rozwoju gospodarki i w konsekwencji, stworzyły potężny potencjał, i opierając się na nim mogą pomyślnie kontynuować swój marsz naprzód. Posiadają one ąrodW obrony przed knowaniami agresorów imperialistycznych, gdyby ci usiłowali w drodze ingerencji w sprawy naszych krajów zmusić je do zejścia’ z drogi socjalistycznej i zawrócenia na drogę kapitalizmu. Czasy te bezpowrotnie minęły. Powinniśmy jednak realnie myśleć i w sposób właściwy rozumieć obecną sytuację, a to oczywiście nie oznacza wcale, że jeżeli jesteśmy tak silni, to powinniśmy siłą wypróbować trw-ałość ustroju kapitalistycznego. Byłoby to niesłuszne: narody nie zrozumiałyby i nigc^ nie poparłyby tych, którym w-padłaby do głowy taka myśl; zawsze byliśmy przeciwko wojnom zaborczym. Marksiści uznawwli i uznają tylko wojny wyzwoleńcze, sprawiedliwe, a zawsze potępiali i potępiają wojny zaborcze, imperialistyczne. To jedna z charakterystycznych cech teorii marksistowskoleninowskiej. Kraje socjalistyczne występują przeciwko wojnom, na rzec2 pokojowego współistnienia wcale nie dlatego, że kapitalizm jesl jeszcze silny. Nie! Nam w ogóle wojny są niepotrzebne. Nit można narzucać siłą oręża, jeżeli nie chce tego naród, nawę! tak szlachetnego i postępowe®; ustroju jak socjalizm- Dlatego kraje socjalistyczne prowadząc konsekwentną pokojową politykę koncentrują swoje wysiłk: na pokojowym budownictwie silą przykładu w budownictwie socjalizmu zagrzewają serc; ludzi i prowadzą ich za sobą Sprawę, kiedy ten czy inny kra, wkroczy na drogę socjalizmu rozstrzygnie sam naród. Jest ,tc dla nas rzecz najświętsza. Towarzysze! Nasze narody wkroczyły na szeroką i świetlaną drogę, pełne niewyczerpanej energii. Nie ma takich zadań, jakich nie mogłyby wykonać miliardy ludzi, którzy zrzucili z siebie kajdany kapitalistycznej niewoli. Kroczymy do naszego upragnionego celu, przepojeni głęboką wiarą w słuszność naszej wspólnej sprawy, zespoleni ściśle w jednym szeregu. Jedność ta opromieniona niegasnącym światłem marksizmu-Ieninizmu jest naszą wielką zdobyczą, której będziemy strzec jak oka w głowie. Braterski sojusz krajów socjalistycznych, międzynarodowa solidarność proletariacka, jedność światowego ruchu komunistycznego i robotniczego, oto niezniszczalna podstawa naszych przyszłych zwycięstw w w walce o komunizm, Proponuję wzniesienie toastu za wielki naród chiński, za Komunistyczną Partię Chin, za jej Komitet. Centralny z towarzyszem Mao Tse-tungiem na czele! Za rząd Chińskiej Republiki Ludowej! Za wieczystą 1 niezłomną przyjaźń między narodami radzieckim i chińskim! Za jedność wszystkich krajów obozu socjalistycznego! Za pokój i przyjaźń międzj narodami,całego świata! Za wasze zdrowie, drodzy towarzysze, przyjaciele! Przemówienie Nikity Chruszczowa było niejednokrotnie przerywane burzliwymi oklaskami. Przemówienie Chruszczowa na lotnisku PEKIN (PAP). Po przybyciu do Pekinu, premier Chruszczów wygłosił na lotnisku przemówienie powitalne. Powiedział on: — Cieszę się z Waszego zaproszenia na uroczystości dziesięciolecia Chińskiej Republiki Ludowej. Pod kierownictwem Komitetu Centralnego z tow. Mao Tse-tungiem na czele, Komunistyczna Partia Chin, będąc źródłem natchnienia i organizując walkę swego narodu o zwycięstw’0 rewolucji, o rozwój gospodarki i przebudowy na nowych, socjalistycznych podstawach jej ustroju, odniosła olbrzymie sukcesy. Cieszymy się Waszymi sukcesami i życzymy dalszego kroczenia drogą, wiodącą do zakończenia budowy socjalizmu, do budowy komunizmu. Nasze partie łączyła jedność w najcięższych chwilach, kroczymy także razem ku wielkiemu celowi i razem dojdziemy do zakończenia budowy społeczeństwa komunistycznego, co uwieńczy wspólne wysiłki narodów w dziedzinie rewolucyjnego przeobrażenia społeczeństwa. Przybywam do Was natychmiast po powrocie do Moskwy z podróży do Stanów Zjednoczonych, dosłownie z przesiadką z samolotu do samolotu. Wizyta w USA i odbyte rozmowy były pożyteczne; niewątpliwie powinny one doprowadzić do poprawy stosunków między naszymi krajami i dt osłabienia napięcia międzynarodowego. Należy uczynić wszystko, aby istotnie oczyścić atmosferę i stworzyć warunki przyjaźni między narodami Czyniąc wszelkie wysiłki powinniśmy doprowadzić do takiej sytuacji, by pokój zosta! zapewniony na całym świecie. Po krótkim omówieniu wniesionych przez rząd ZSRR na forum ONZ propozycji rozbrojeniowych tow. Chruszczów stwierdzij: Rząd radziecki niejednokrotnie oświadczał i w swym przemówieniu w Zgromadzeniu O- gólnym NZ potwierdziłem ponownie nasz punkt widzenia, że Organizacja Narodów Zjednoczonych nie może być organem międzynarodowej współpracy rzeczywiście uniwersalnym, pełni skutecznym międzynarow dowym instrumentem, regulowania wszelkich międzynarodowych, problemów o ile nie jest tam reprezentowane tak wielkie mocarstwo , jakim jest Chińska Republika Ludowca. Oświadczyłem w Zgromadzeniu, iż od dawna już nadszedł czas, aby usunąć w ONZ trupa reakcyjnych Chin — klikę Czang Kai-szeka. W ONZ powinny zająć swe legalne miejsce wielkie Chiny socjalistyczne. Jak by nie sprzeciwiały się siły reakcyjne — tak się stanie. Sprawiedliwość powinna zatriumfować. Przyjaciele! Przybywszy do stolicy ChRL, Pekinu, przekazuję serdeczne, przyjazne powitanie w imieniu KC KPZR, rządu radzieckiego, caiego naszego narodu i w imieniu własnym Komitetowi Centralnemu bratniej Komunistycznej Partii Chin, rządowi Chin Ludow’ych, caiemu wielkiemu narodowi chińskiemu. Niech żyje Chińska Repubłi ka Ludowa, krocząca niezłomnie pod sztandarem marksizmułeninizmu ku zwycięstwu socjalizmu! Niech żyje wieczysta, nienaruszalna przyjaźń wielkich narodów ZSRR i ChRL! Niech żyje potężny obóz socjalizmu, niezłomna ostoja pokoju na całym świecie! Mowę plusy SEATO wobec Laosu MOSKWA (PAP). Komentator Agencji TASS pisze na temat polityki SEATO w stosunku do Laosu, że wystarczy najbardziej pobieżna analiza ostatnich posunięć tego bloku wojskowego, aby przekonać się o jego dywersyjnej działalności wobec tego kraju Nie zdążyły zamilknąć wojownicze apele doradców SEATO, którzy obradowali w Bangkoku, a .juz rozległ się dzwonek nowej konferencji na wyższym szczeblu. 28 września zebrała się w Waszyngtonie nadzwyczajna sesja Rady SEATO w składzie ministrów spraw zagranicznych i wy sz:«ch dyplomatów. Zarówno pierwsza ;ak i druga konferencja przywłaszczyły sobie prawo omawiania problemu Laosu. Konferencja w Bangkoku była wstępem do sesji- waszyngtońskiej, przygotowała dla tej sesji zalecenia, a przemówienia jej uczestników były dość szczere. Angielski dziennik „Daily Telegraph” scharakteryzował te konferencje jako dobitny krok ku temu, by SEATO wtrąciło się do kryzysu laotańskiego. Ponadto konferencja w Bangkoku wykazała ponownie, kto faktycznie przemawia działa w imieniu SEATO. Nie i przypadkowo wielu komentatorów zagranicznych określiło przemówienie admirała amerykańskiego Felta jako zasadnicze. Admirał wzywał swoich partnerów do zdecydowanej akcji. Felt, który nadawał tan konferencji, przedstawił nowe plany, które — jak wynika z prasy zagranicznej — przewidują wszystkim przedłużenie na przede okres nieokreślony pełnomocnictwa bezprawnie powołanej przez Radę Bezpieczeństwa „Komisji Badawczej do spraw Laosu” lub zastąpienie jej tak samo bezprawnie wyznaczonymi obserwatorami ONZ. Czym faktycznie zajmuje się ta komisja, która już dwa tygodnie znajduje się w Vientiane w charakterze zasłony dla obcej ingerencja? Według doniesień agenc i Associated Press członkowie komisji odwiedzają lokale nocne i korzystają z innych tego rodzaju miejsc rozrywkowych. Królewski rząd Laosu faktycznie nie przedstawił komisji żadnych dowodów tzw. obcej ingerencji. Innym elementem nowych planów w stosunku do Laosu jest, jak widać, próba przerzucenia do tego kraju wojsk syjamskich i filipińskich, przedstawiając je jako „formacje narodowe , nic jako siły zbrojne SEATO. Twierdzi się, że w te; sprawie amerykański admiral Felt odbył poufne rozmowy 2 przedstawicielami wspomnianych krajów. Przemówienie tow. Czou-En-loin Jesteśmy bardzo radzi, że czołowi towarzysze ze Związku Radzieckiego, naszego wielkiego sojusznika i z innych bratnich państw, czołowi towarzysze z wielu bratnich partii, przedstawiciele rządów zaprzyjaźnionych krajów Azji i Afryki, jak również towarzyszę i przyjaciele z różnych krajów razem z nami obchodzą 10 rocznicę utworzenia naszego naństwa. Jesteśmy szczególnie radzi temu, że na naszym przyjęciu obecny jest przybyły dziś do Pekinu towarzysz Nikita Chruszczów, który dopiero co powrócił ze Stanów Zjednoczonych, gdzie złożył wizytę. Gratulujemy mu sukcesu osiągniętego podczas pobytu w USA w charakterze wysłannika pokoju i witamy z komunikat o jego zadowoleniem rozmowach z prezydentem USA, Eisenhowerem. W ciągu minionych 10 lat w naszym kraju zaszły wielkie zmiany. Odnieśliśmy wielkie zwycięstwo w rewolucji socjalistycznej. Zdobyliśmy wielkie sukcesy w budownictwie socjalistycznym Przystąpiliśmy już do przekształcania oblicza Chin. W toku rewolucji 1 budownictwa uzyskiwaliśmy ogromne poparcie i pomoc od wszystkich krajów socjalistycznych, a zwłaszcza od ZSRR, cieszyliśmy się wielką sympatią i poparciem narodów całego świata. Wszystkie nasze sukcesy są nierozerwalnie związane z ich pomocą i poparciem. W imieniu narodu chińskiego wyrażam im serdeczną wdzięczność. Budownictwo realizowane przez nas — to zaledwie początek. Brak świadczenia, nam jeszcze doistnieje jeszcze niemało niedociągnięć i trudności. Jednakże najważniejsze jest to, że po okresie kilkuletnich poszukiwań, zgodnie ogólnymi zasadami marksizmu- z Ieninizmu o budownictwie socjalistycznym, zaczęliśmy znajdować już linię generalną w budownictwie socjalizmu, odpowiadającą warunkom chińskim. W naszym kraju powstały warunki dokonania wielkiego skoku, a we wszystkich wsiach utworzone zostały komuny ludowe będa.ce no',vą formą organizacji, zdolną do rozwoju sił wytwórczych. Można być stanowczo przekonanym, że pod kierownictwem Komunistycznej Mao Partii Chin i towarzysza Tse-tunga nie będzie trzeba zbyt długiego okresu czasu, aby przekształcić nasz kraj w kwitnące i potężne państwo socjalistyczne, że wraz ze wszystkimi krajami socjalistycznymi zdołamy odnieść zwycięstwo w pokojowej rywalizacji nad kapitalizmem Obecna sytuacja międzynarodowa jest nadzwyczaj korzystna dla narodów całego świata. Obóz socjalistyczny, któremu przewodzi ZSRR, staje się coraz silniejszy i potężniejszy, a zwartość wszystkich krajów socjalistycznych— niewzruszona jak skała. Rozwija się w dalszym ciągu walka narodów Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej o niepodległość, demokrację i wolność, rozwija się walka narodów całego świata o pokój, demokrację i socjalizm. Nie ma takiej siły, która by mogła przeszkodzić triumfowi słusznej sprawy narodów. Niech żyje Chińska Republika Ludowa! Niech żyje obóz socjalistyczny z ZSRR na czele! Niech żyje przyjaźń narodów wszystkich krajów! Niech żyje pokój na całym świecie! Depesza gratulacyjna premiera Nehru DELHI (PAP). Z okazji 1C rocznicy utworzenia ChRL premier Indii Nehru wystosował do premiera Czou En-laia depeszę z gratulacjami. Prezydent Indii, Radżendra Prasad, wystosował do przewodniczącego ChRL Liu Szao-tsi depeszę z najlepszymi życzeniami dla narodu chińskiego. Wzrost produkcji przemysłowej i rolnej zakłada druga pięciolatka Węgier BUDAPESZT (PAP). „Nepszabadsag” opublikował w numerze z 29 września wytyczne KC Węgierskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej dotyczące zadań w dziedzinie gospodarki oraz opracowania drugiego planu pięcioletniego. Wytyczne wskazują, że w roku 1958, tj. w pierwszym roku planu trzyletniego, produkcja wzrosła nie o 7 proc., jak zaplanowano, lecz o 12 proc. W pierwszej połowie 1959 roku plan produkcji przemysłowej wykonano z 3-procentową nadwyżką. Przyspieszone zostało tempo socjalistycznej przebudowy rolnictwa. Wytyczne podkreślają konieczność kontynuowania w okresie drugiego planu letniego industrializacji pięciosocjalistycznej, której głównym warunkiem jest zwiększenie produkcji i podniesienie poziomu technicznego Produkcja przemysłowa wzrośnie w ciągu pięciu lat o 65—TO proc., w tym produkcja środków wytwarzania zwiększy się co naj. mniej o 70—75 proc., zaś produkcja artykułów- powszechnego użytku mniej więcej o 45—50 proc. Wydobycie węgla ma wynieść w 1965 roku 27—29 milionów ton, nafty — 1,7—1,8 miliona ton, tj. dwa razy więcej niż w- roku 1958. W porów-uaniu z rokiem 195S produkcja energii elektrycznej ma wzrosnąć o 72—75 proc., produkcja przemysłu chemicznego zwiększy się dw-ukrctnic, produkcja sorówki osiognie 1,6 miliona ton, stali — 2,4 miliona ton, zaś produkcia przemysłu budowy maszyn zwiększy się o 82—86 proc. Wytyczne wskazują na konieczność kontynuowania przebudowy struktury produkcji rolnej w celu jej intensyfikacji - Rezerwa, niepokój próby (TELEFONEM OD STAŁEGO KORESPONDENTA) Bonn, 30 września Na początku rezerwa, potem niepokój i irytacja, a teraz of.cjalne próby uspokajania, że w Camp David nie zaszło nic takiego, co by mogło uzasadnić obawy — oto dotychczasowa reakcja zachodnioniemieckich kół rządowych na rozmowy Chruszczów — Eisenhower. W ramach tej akcji rzecznik boński oświadczył mianowicie dziś na konferencji prasowej, że informacje o rozmowach Eisenhowera z Chruszczowem, jakie amerykańskie ministerstwo spraw zagranicznych przekazało wszystkim rządom atlantyckim „bardzo zadowoliły rząd zachodnioniemiecki i jego szc-1. W rozmowach amerykańskoradzieckich — wyjaśnił dalej rzecznik — sprawa Berlina nie została merytorycznie popchnięta naprzód. Ustalono tylko, że będą się nadał toczyć rokowania, których czas trwania nie jest z góry limitowany. Zdaniem rzecznika stanowisko rządu amerykańskiego w sprawie Berlina nie uległo zmianie. Z tego zaś, że prezydent Eisenhower określił sytuację Berlina zachodniego jako nie normalną, nie należy wyciągać żadnych wniosków politycznych. Jeśli w niedługim czasie dojdzie do rokowań w sprawie Berlina, to punktem wyjściowym tych rokowań będą w dalszym ciągu oferty genewskie. Powszechną uwagę zwróciła uporczywość, z jaką dziennikarze amerykańscy zadawali na dzisiejszej konferencji prasowej pytania: czy rząd NRF widzi teraz możliwość wycofania wojsk zachodnich z Berlina zachodniego, względnie przekształcenia ich w oddziały ONZ oraz czy rząd NRF widzi możliwość ostatecznego rozwiązania sprawy Berlina inną drogą niż droga zjednoczenia Niemiec. Rzecznik rządu NRF nie udzielił jasnej odpowiedzi na żadne z tych pytań. Rzecznik podkreślił raz jeszcze pozytywny stosunek rządu NRF do punktu komunikatu radziecko-amerykańskiego mówiącego o rozbrojeniu i oświadczył, że propozycja rozbrojenia, złożona przez szefa rządu radzieckiego w ONZ „mimo, że na pierwszy rzut oka może uchodzić za zdumiewającą” nie powinna być uważana jedynie za akt propagandy. Nie sądzę jednakże, żeby dotychczasowa akcja uspokajająca odniosła wielkie sukcesy. Jest w Niemczech zachodnich wielu ludzi, którzy zdają sobie sprawę w jak głębokiej sprzeczności znajduje się dotychczasowa linia polityczna Adenąuera z kursem na odprężenie, z taką siła zamanifestowanym w roz_ mowach radzieckmerykańskich. Są z drugiej ony również ludzie, którzy jtego nie tiaktują poważnie 7Ch wynurzeń oficjalnych, \. uw!)_ żają za konieczne, b;Md za_ chodnioniemiecki n^hmiast przystąpił do enecznego przeciwdziałania kur&i senhowera. Tygodnik „Christun und Welt” napisał dziś: lynik rozmów w Camp David i jejst jeszcze jasny, ale to co L teras o tych rozmowach ti(j0_ mo wywołało w Niemczeć, w NRF) głębokie zan.icpoi;eż nie”. Artykuł w „Christum \d Welt” nosi tytuł: „Jak dalto cofnął się Eisenhower?”. Seę jego sprowadza się do żądań zwołania konferencji szefó\ rządów zachodnich, zanim jeszcze zostanie zwołana konferencja szefów rządów z udziałem Chruszczowa. Dwustronne rozmowy — zdaniem pisma — takie jakie przeprowadził Eisenhower w sierpniu w stolicach zachcdniceuro pejskich już nie wystarczają, „Tylko rozmoioa, w której uezestniczą wszyscy, jest dla wszystkich oboiciązująca”. Wszystko to jest przypieczętowane niedwuznacznym akcentem groźby. „Przyszedł teraz czas udowodnienia — pisze „Christum und Welt“ — że wielki sojusz atlantycki nie jest fikcją, lecz fundamentem, na którym wszyscy stoimy“. J. KOWALEWSKI W. Ulbricht ponawia apel do Bundesiap w sprawie zjednoczenia Niemiec BERLIN (PAP). Jak podaje agencja ADN wicepremier NRD Walter Ulbricht zaproponował w imieniu Rady Ministrów Izbie Ludowej NRD, aby skierować ponownie apel do zachodnioniemieckiego Bundestagu, wszystkich partii demokratycznych NRF, związków zawodowych, organizacji chłopów, zrzeszeń kobiet, młodzieży oraz organizacji sportowych, wzywający do zajęcia stanowiska w następujących kwestiach: 1. Wstrzymanie wszystkich eksperymentów z bronią jądrową; 2. Rezygnacja obu państw niemieckich ze zbrojeń atomowych; 3. Oba państwa porozumią »ię w sprawie natychmiastowego wstrzymania zbrojeń, zawrą pakt 0 nieagresji i podejmą rokowania w sprawie liczebności, uzbrojenia 1 rozlokowania sil zbrojnych; 4. Przedstawiciele obu państw niemieckich wspólnie wystąpią o stopniowe wycofanie obcych sił zbrojnych i likwidację obcych baz wojskowych; 5. Utworzenie ogólnontemleckiej komisji z przedstawicielami rządów obu państw niemieckich na zasadzie parytetu, która zajmie się problemami utrzymania pokoju, przygotowania traktatu pokojowego oraz stworzenia przesłanek dla zjednoczenia Niemiec. Witamy z uznaniem — ośwladczył m. in. Ulbrichl — osiągnięte między premierem ZSRR wem i prezydentem Chruszczo Eisenhowerem porozumienie co do tego, iż rozmowy w sprawie kwestii zaehodnioberlińskiej zostaną wznowione. Obrady Agencji Atomowej WIEDEN (PAP). W dniu 30 września komisja programowobudżetowa III generalnej Konferencji Międzynarodowej A- gencjj Atomowej rozpatrywała m. in, zgłoszoną przez delegację polską rezolucję w Sprawne zapraszania na konferencję naukowe i sympozjony organizowane przez Międzynarodową Agencję Atomową przedstawicieli organizacji naukowych i rządów z całego świata. Rezolucja ta, mając, na celu umożliwienie udziału w Imprezach naukowrych organizowanych przez agencję naukowcom z całego świata, a więc także z krajów nic będących członkami agencji, spotkała się z poparciem wielu krajów Azji i Afryki z Indiami na czele oraz niektórych krajów Ameryki Południowej, jak Brazylia. Przeciwko re/,‘>Iucji wystąpiły m. in. USA, Re. publika Dominikańska i Kanada. W jawnym głosowaniu za wnioskiem polskim głosowało 16 państw, przeciwko wnioskowi 32, przy 7 wstrzymujących sie od głosowania. SPORT Z OSTATNIEJ CHWILI Makomaski I Lewandowski na trzecim miejscu Na stadionie White City w Londynie cdbyl się przy świetle elektrycznym mecz lekkoatletyczny Londyn — Sztokholm, zakończony zwycięstwem gospodarzy 97:69 pkt. Podczas tego spotkania rozegrano kilka konkurencji w silnej obsadzie międzynarodowej. W biegu na 880 y Makomaski zajął trzecie miejsce. Wygra! Hewson w czasie 1.48,6 przed Rawsonem — 1.49.3. Polak uzvskai czas 1.49,7. Bieg na 1 milę, rozegrany w bardzo silnej obsadzie. Zwycięży! Waern w czasie 3.59,7, Hermann mtal — 4.00,2. a Lewandowski 4.00.6. Trzecia 5-latka w CSR (TELEFONEM OD STAŁEGO KORESPONDENTA) We wtorek opublikowano w prasie czechosłowackiej pierwsze materiały z Plenum KC KPCz, na którym podjęto uchwały o podstawowych wytycznych trzeciego planu 5-letniego (1961—1965). W nowym planie zakłada się szybsze tempo wzrostu produkcji środków produkcji, a to z uwagi na potrzeby budownictwa inwestycyjnego i eksportu. Tempo wzrostu spożycia w trzecim planie 5-letnim będzie takie samo jak w planie obecnym. Podstawowym warunkiem wykonania zadań trzeciej 5-latki — podkreśla się — jest wzrost wydajności pracy. Główny nacisk zostanie położony na zwiększenie tempa mechanizacji, automatyzacji i chemizacji. W przemyśle — wytyczne przewidują, że tempo wzrostu produkcji będzie nieco mniejsze, niż w obecnym planie 5- letnim. Absolutny przyrost produkcji przemysłewej ma być jednak o 1/3 większy. Produkcja przemysłowa w tym okresie wzrośnie o połowę i będzie wówczas 6-krotnie większa niz przed wojną. Produkcja środków produkcji wzrośnie w porównaniu z rokiem 1960 o 60 procent, a środków spożycia u 30 orne. W najważniejszej gałęzi przemysłu CSR — w przemyśle maszynowym — produkcja ma wzrosnąć w ciągu 5 lat o 72 proc. W rozwój Äietalurgii zainwestuje się w trzeciej 5-latce tyle środków co w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Produkcja stall wzrośnie w ciągu 5 lat o 3,7 miliona ton. W roku 1965 produkcja stali w CSR będzie wynosiła 19,5 min ton, a w przeliczeniu na jednego mieszkańca wy niesie 739 kg, tj. więcej niż w USA w ostatnich latach. Sztandarową inwestycjo w dziedzinie hutnictwa będzie budowa huty wscliodnioslowackiej w Koszycach. Będzie to największa z dotychczasowych inwestycji w CSR. w dziedzinie paliw i energetyki nacisk położony zostanie na wydobycie węgla koksującego (wzrost produkcji o 36 oroc.l. Najszybciej rozwijającym się przemysłem trzeciej 5-latki będzie przęmysł chemiczny. Inwestycje w tym przemyśle bę-dą większe w ciągu pięciu lat, niż w ciągu ubiegłych lat piętnastu. Wybuduje się kilka wielkich zakładów chemicznych. Np. produkcja mas plastycznych wzrośnie 5-krotnie w porównaniu z 1957 r., włókien syntetycznych — 18-krotnie, nawozów azotowych — 4-krotnie. CSR rozpocznie produkcję kauczuku syntetycznego. Wytyczne do trzeciej 5-latki analizowane były także z punktu widzenia wyrównywania programu rozwoju różnych rejonów Czechosłowacji- Tak np. tempo budownictwa inwestycyjnego na Słowacji będzie w tym okresie dwukrotnie szybsze niż przeciętne w kraju. Udział Słowacji w globalnej produkcji przemysłowej wzrośnie z 17,7 proc. w roku 1960 do 20,4 proc. w roku 1965. W dziedzinie handlu zagranicznego i międzynarodowej współpracy gospodarczej, Czechosłowacja ma zwiększyć d roku 1965 eksport węgla koksującego o 250 prcc. (w porównaniu z rokiem 1957), koksu o 4f proc., wyrobów walcowanych c 215 proc. Udział maszyn w eksporcie CSR wzrośnie w tym okresie z obecnych 40 proc. d- 55 proc. całego eksportu. mi Na podstawie umów z krajademokracji ludowej, CSR będzie współpracowała z NRD w produkcji nawozów potasowych, z Polską w zakresie wy dobycia węgla kamiennego siarki, z Rumunią w budowie elektrowni cieplnych. Wspólnie i NRD I Polską Czechosłowacja weźmie udział w budowie fabryki celulozy w Rumunii. A Na Plenum wygłoszony zosta również (przez sekretarza KC tcw. O. Czernika) referat o zadaniach czechosłowackiego przemysłu maszyn i hutniczego v. trzecim planie 5-letnim. Refera zawiera dużo krytycznych uwag na temat sytuacji w tych dziedzinach gospodarki. M. in. sekretarz KC stwierdził, że niedostateczna jest troska o osiągnięcie najwyższego poziomi technicznego proćukowanycł maszyn i urządzeń oraz że przemysł maszynowy nie jest dostatecznie przygotowany do rozwiązania skomplikowanych zadań kompleksowej mechanizacj i automatyzacji procesów produkcji- J. MIKOŁAJCZYK Dania nie chce broni atomowej KOPENHAGA (PAP). Jak donosi prorządowy dziennik „Aktuelt”, w dniu 29 ub. m. odbyło się posiedzenie rządu duńskiego, na którym omawiano sprawy obrony. Opublikowany komunikat głosi m. in.: „Rząd w dalszym ciągu podtrzymuje swój dotychczasowy punkt widzenia na sprawy obrony i odrzuca żądania zbrojeń atomowych, wysuwane przez partie „Venstre” i konserwatywną. Rząd nadal jest zdania, że Dania w obecnej sytuacji nie może dopuścić (na swe terytorium) broni atomoupi”. Powyższe oświadczenie złożył premier duński Hansen. Stanowisko premiera podzielili wszyscy członkowie gabinetu, który — jak wiadomo -- składa się z przedstawicieli 3 partii koalicyjnych. Debata w Zgromadzeniu Ogólnym NZ Minister spraw zagranicznych Szwecji wzywa do przedyskutowania planu Rapackiego NOWY JORK (PAP). Zgromadzenie Ogólne NZ kontynuowało w środę przed południem pod przewodnictwem wiceministra spraw zagranicznych ZSRR, Kuzniecowa, debatę generalną. Minister spraw zagranicznych Francji, Couve de Murville, który przemawiał pierwszy, oświadczył, że jedynym sposobem rozwiązania problemu Algierii jest przyjęcie planu przedstawionego przed 2 tygodniami przez prezydenta de Gaulle’a. Couve de Murville ponownie zakwestionował prawo ONZ rozpatrywania kwestii algierskiej, gdyż „Zgodnie z Kartą NZ, debata nad tym zagadnieniem przekracza Jej kompetencje*'. Na temat kwestii rozbrojenia Couve de Murville stwierdził, że jest to zagadnienie najistotniejsze dla przyszłości świata. Zdaniem mówcy, zarówno plan rozbrojenia powszechnego, przedstawiony przez premiera Chruszczowa, jak i plan zgłoszony przez ministra spraw zagranicznych W. Brytanii, Lloyda, wymagać będą starannego przestudiowania przez komitet 10 państw. Plan rozbrojeniowy — oświadczy! przedstawiciel Francji — musi o-bejmować broń atomową, tj. przewidywać nie tylko wstrzymanie doświadczeń, ale i zaprzestanie produkcji broni nuklearnej. Dopóki porozumienie takie nie zostanie osiągnięte, Francja nie wyrzeknie się zamiaru wyprodukowan a własnej bomby atomowej i przeprowadzenia eksplozji doświadczalnej na Saharze. Couve de Murville oświadczy! dalej, iż nie widzi obecn e szans zjednoczenia Niemiec w najbliższej przyszłości, gdyż „stanowiska obu stron są jeszcze zbyt oddalone” Zagadnieniu rozbrojenia poświęcił głównie swą wypowiedź minister spraw zagranicznych Szwecji, Unden, podkreślając, że wizyta premiera Chruszczowa w USA niewątpliwie przyczyniła się do poprawy atmosfery politycznej, Unden stwierdził, że zgłoszone już projekty rozbrojeniowe stać, się powinny podstawą do dyskusji. Minister spraw zagranicznych Szwecji stwierdził, że prowadzona pod auspicjami ON7, dyskusja powinna objąć również Plan Rapackiego dla Europy środkowej. Unden podkreślił konieczność osiągnięcia porozumienia w sprawie zakazu wszelkich doświadczeń z bronią nuklearną. Dał on również wyraz negatywnemu stanowisku swego ■rządu wobec decyzji większości zgromadzenia, odraczającej przywrócenie praw Chińskiej Republiki Ludowej w ONZ. Pragnę podkreślić — oświadczył mówca — że od współpracy rządu ChRL zależy rozwiązanie takich doniosłych probłenów, jak rozbrojenie i zakaz doświadczeń nuklearnych. Rów*iioż inne negocjacje dotyczące pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego wymagają, aby miejsce Chin w Radzie Bezpieczeństwa i w Zgromadzeniu nie było puste. Miejsca tego r.Je może zajmować rząd małej wysepki — Taiwanu. Próba iiodnalsnla gmacłiM Ambasady Radzieckiej w Ottawie nikczemną prowokacją Oświadczenie Ambasady Radzieckiej w Ottawie MOSKWA (PAP). Ambasada dadziecka w Ottawie opublikowała 30 września oświadczenie dla prasy stwierdzające, że w nocy z 23 na 24 września nic;nani chuligani usiłowali podpalić gmach ambasady. Fakt -en — głosi oświadczenie — można ocenić jedynie jako nikczemną prowokację, mającą na celu zakłócenie normalnych stosunków między Związkiem Radzieckim a Kanadą. W związku z tą prowokacją Ambasada ZSRR złożyła oświadczenie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Kanady i prosiła ministerstwo, by podęło odpowiednie kroki dla zapewnienia normalnej działalności Ambasady.