Żołnierz Wolności, styczeń 1967 (XVIII/1-26)

1967-01-02 / nr. 1

i ŻOŁNIERZ ' wWOLNOŚCi GAZETA CODZIENNA WOJSKA POLSKIEGO I NR 1 (5011) ROK XVIII (XXIV) | WARSZAWA, PONIEDZIAŁEK 2 STYCZNIA 1967 R. | A ^ CENA 50 GR. Podczas bailu noworocznego w gmachu KC PZPR życzenia skła­dają (od lewej): Z. Kliszko, J. Cy­rankiewicz, Z. Gomułkowa, Wł. Gomułka i E. Ochab. (Foto CAF — Rosiak) Radośnie witaliśmy NOWY ROK ,€ Spetkanie w KC PZPR * Przemówienia noworoczne • Tysiące imprez sylwestrowych (PáP), Tradycyjnym zwyczajem — w pogod­nym i radosnym nastroju zakończyliśmy stary i wkroczyliśmy w nowy 1967 r. W Warszawie i w całym kraju bawiono się pr.roz c~łą noc na tysięcach balów, na Imprezach sy!' estrowych organizowanych w instytucjach i klubach zakładowych, w kinach I teatrach, do­mach wypoczynkowych, schroniskach górskich i mieszkaniach prywatnych. Wesoło bawili się również podoficerowie I ofi­cerowie na wieiu zabawach zorganizowanych w jednostkach i garnizonowych klubach oficerskich. W gmachu Komitetu Centralnego rilPIi, w Warszawie — podobnie ja’.; w latach ubiegłych — spotkał się na balu noworocznym central­ny aktyw partyjny. Kilka minut przed godz. 23.00 w Sali Dębowej KC zajęli miejsca przy stołach: członkowie najwyż­szych władz partyjnych i państwo­wych z Władysławem Gomułką, Edwardem Ochabem i Józefem Cy­rankiewiczem. Nadejście Nowego Roku — 1907 oznajmił hejnał. Z wybiiiem go­dziny 24 Władysław Gomułka wygłosił toast noworoczny: (Tekst toastu podajemy oddzielnie.) Toast noworoczny został, przyjęty gorącymi oklaskami. Uczestnicy spotkania składali następnie człon­kom kierownictwa partyjnego i państwowego najserdeczniejsze ży­czenia zdrowia i pomyślności w nowym roku. 31 grudnia 1966 roku o godz. 20 przed kamerami Telewizji i mikro­fonami Polskiego Radia wygłosił orędzie noworoczne Przewodniczą­cy Rady Państwa i OKFJN Edward Ochab. (Tekst orędzia podajemy od­dzielnie.) Witając Nowy Rok, ludzie pracy składali sobie wzajemnie serdeczne życzenia zdrowia, powodzenia w życiu, dalszych sukcesów w pracy, osiągnięć we wszystkich dziedzi­nach, trwałego pokoju na całym ś wiecie. W radosnym nastroju i poczuciu dobrze spełnionego obowiązku wita; li żołnierze, podoficerowie i oficer.oi wie naszego wojska Nowy Rok 1967. Huczno i gwarno byio na syl­westrowych balach, zabawach i prywatkach spędzonych w gronie najbliższych, kolegów i przyjaciół. Nie wszyscy jednak spędzili tę noc na zabawach. Przez całą noc świe­ciło się światło w pokojach oficerów dyżurnych, pełnili służbę żołnierze WOP na granicy, marynarze-wachty na okrętach, a lotnicze pary dyżur­ne spędziły noc sylwestrową w go­towości bojowej. DOKOŃCZENIE NA STR. 3 Na balu w Filharmonii Narodowe). (Foto CAF — Rosiak) Specjalny wysłannik „ŻW" ppłk Edward Woźniak donosi: Edwcirá Budny i Stefania Biegun - triumfatorami Sylwestrowego Biegu Narciarskiego W ostatnim dniu starego 1966 ro­ku na Równi Krupowej w Zakopa­nem odbyła się tradycyjna już im­preza sportowa — IV Sylwestrowy Bieg Narciarski o wielką nagrodę WKS Zakopane, „Przeglądu Spor­towego” i „Żołnierza Wolności”. Przedsięwzięcie to wzbudziło w naszej stolicy sportów zimowych o­­gromne zainteresowanie. Tysiące en­tuzjastów narciarstwa przybyły w sylwestrowe południe do samego centrum miasta, by podziwiać na­szych najlepszych biegaczy, a także startujące po raz pierwszy w tym biegu zawodniczki. Na honorowym podeście miejsca zajęli: przewodniczący GKKFiT Włodzimierz Ueczek, zastępca Głó­wnego Inspektora Szkolenia MON gen. dyw. Zygmunt Huszcza, dowód­ca lotnictwa operacyjnego gen. bryg. DOKOŃCZENIE NA STR. 4 Zwycięża ■— Stefania Biegun. (Foto CAF — Olszewski) Wszystkim naszym Czytel­nikom, Sympatykom i Przy­jaciołom, którzy nadesłali nam życzenia Dobrego Ro­ku, serdecznie dziękujemy Zespół „ŻOŁNIERZA WOLNOŚCI" Narodowy Front Wyzwolenia zapowiada TYGODNIOWE zawieszenie broni LONDYN (PAP). Jak donosi z Sajgonu Agencja Reutera, Narodo­wy Front Wyzwolenia Wietnamu Południowego zapowiedział tygod­niowe zawieszenie broni począwszy od 8 lutego. Wiadomość te przeka­zano za pośrednictwem tajnej roz­głośni „Wyzwolenie”. Zawieszenie broni ma trwać od godz. 7.00 dnia 8 lutego do godz. 7.00 dnia 15 lutego według czasu lo­kalnego. Narodowy Front Wyzwolenia oświad­cza, że dłuższy rozejm pozwoliłby woj­skom zarówno rządowym, jak i party­zanckim na powrót do swych wsi i ro­dzin w całym kraju, by wziąć udział w przypadających w tym czasie obchodach święta noworocznego. Reżim południo­­wowietnamski proponował, aby z tej okazji zawiesić na trzy dni wszelkie działania zbrojne. WASZYNGTON (PAP). Sekretarz sta­nu USA Dean Rusk oświadczył w nie­dzielę, że propozycja NFW Wietnamu Południowego w sprawie proklamowania tygodniowego rozejmu z okazji buddyj­skiego Nowego Roku będzie przedmio­tem konsultacji między rządami, których wojska walczą w Wietnamie płd., a zwłaszcza z rządem sajgońskim. Odpowiadając na pytanie na ten te­mat podczas audycji telewizyjnej Rusk uchylił się od odpowiedzi, jakie będzie stanowisko Stanów Zjednoczonych wo­bec propozycji rozejmu. Dalsze doniesienia z Wietnamu str. 3. Toast noworoczny W. Gomułki DROGIE TOWARZYSZKI, DRODZY TOWARZYSZE! Skończył.się rok stary — rok 1966. Na arenę czasu wkroczył rok nowy — rok 1967, Witamy go wszyscy gorąco i serdecznie. Chociaż każdy nowy rok w porządku życia społeczeństw i ludzkości wyraża tylko reje­strację czasu, zwyczaj witania go radośnie i uroczyście zaba­wami, tańcami, pieśniami i w temu podobny sposób, zrodziło odwieczne dążenie i pragnienie człowieka do zmiany starego na nowe, złego na dobre, niespra­wiedliwego na sprawiedliwe. W słusznym zrozumieniu czło­wieka nowe stało się synoni­mem lepszego. Wszystko zaś, co w życiu człowieka jest lepsze każdy przyjmuje z radością. Z nowym rokiem wiążemy nasze nadzieje, że będzie on lepszy od starego i dlatego witamy go ra­dośnie, pełni zaufania do no­wego. Rok, który odszedł, rok 1966 zamknął swój bilans w życiu naszego kraju saldem dodatnim. W formie syntetycznej wyraża się ono około 6 proc. wzrostem dochodu narodowego wytworzo­nego pracą całego narodu. Wzrósł nasz przemysł, wzrosła produkcja rolna, rozwinęła słę nauka, technika i oświata. Nowe setki tysięcy młodzieży miast i wsi po raz pierwszy stanęły przy warsztatach pracy w gos­podarce uspołecznionej. Polep­szyło się zaopatrzenie rynku w artykuły żywnościowe i wyro­by przemysłowe. Ponad 100 tys. rodzin w miastach przeprowa­dziło się do nowo wybudowa­nych mieszkań. Umocnił się au­torytet naszego państwa socja­listycznego, wzrosła jego siła, umocniła się w świecie pozycja Polski Ludowej. Wielkim dorobkiem we wszystkich dziedzinach życia zamknęliśmy uroczyście w roku 1966 tysiącletni jubileusz Pań­stwa Polskiego. Wstępujemy w nowy rok z nowym programem zadań uję­tych w Narodowym Planie Gos­podarczym. Im więcej dóbr ma­terialnych wytworzymy w tym nowym roku, im bardziej rozbu­dujemy potencjał produkcyjny naszej gospodarki narodowej, tym większe korzyści przyniesie to całemu społeczeństwu i tym większa będzie siła naszej oj­czyzny. Polityce naszej partii i rządu, polityce Frontu Jedności Naro­du przewodzą zawsze i przewo­dzić będą w nowym roku dwa naczelne cele: wszechstronny rozwój Polski Ludowej oraz wniesienie przez nią możliwie największego wkładu w ogólno­ludzką sprawę, jaką jest zabez­pieczenie pokoju. Jesteśmy pełni optymizmu, je­śli chodzi o nasze sprawy we­wnętrzne i o przyszłość naszej ojczyzny. Jej granice są i pozo­staną nienaruszalne. Wierzymy w zwycięstwo naszej socjali­stycznej idei pokoju w walce z imperialistycznymi siłami woj­ny. W odległym, a tak bliskim na­szemu sercu Wietnamie toczy się bestialska wojna, amerykań­scy agresorzy zabijają dzieci i kobiety, burzą domy i szkoły, usiłują narzucić swoją wolę na­rodowi wietnamskiemu. Wal­czącemu o swoją wolność i nie­zawisłość bohaterskiemu naro­dowi wietnamskiemu zasyłamy gorące noworoczne pozdrowie­nia, życzymy mu zwycięstwa w jego sprawiedliwej walce z agresorem i ustanowienia poko­ju na ziemi wietnamskiej. Niechaj nowy rok posunie na­przód sprawę pokoju i bezpie­czeństwa na całym świecie, nie­chaj poniosą fiasko wszelkie zamysły sil imperializmu i agre­sji, niechaj wszystkie narody budują swe życie w wolności, w pokoju i według własnej woli. W imieniu Komitetu Central­nego Partii składam gorące po­dziękowanie wszystkim ludziom pracy w mieście i na wsi, któ­rych ofiarności i rzetelnym wy­siłkom zawdzięczamy, że kraj nasz staje sie coraz silniejszy, bogatszy i piękniejszy. Niechaj Nowy Rok przyniesie wszystkim dużo zadowolenia w ich działalności zawodowej i w życiu osobistym. W nowym roku życzę wszyst­kim członkom naszej partii du­żo zdrowia i szczęścia, wiele energii i twórczego zapału w wykonywaniu obowiązków za­wodowych i społecznych. Życzę wszystkim, którzy na tej sali i w całym kraju trady­cyjnym zwyczajem zebrali się w gronie rodziny, wśród przy­jaciół i współtowarzyszy pracy, aby powitać Nowy Rok — we­sołej zabawy! Dosiego roku. drodzy towarzysze! Zbilansowanie osiągnięć - wytyczenie zadań Konferencja partyjna Jednostki WOWewrc. Ziemi Lubelskiej z udziałem członka KC PZPR, wiceministra Obroeiy Narodowej gen. dyw. Grzegorza Korczyńskiego (OBSŁ. WŁ.) 30.XII.1965r. w Jednostce Wojsk Obrony Wewnętrznej .Ziemi Lubelskiej^ odbyła się I - Pu.rfyjha, Konferencja Sprawozdąw­­cip"““ WyTfSfcza, w której obradach wziął udział członek KC PZPR, wiceminister Obrony Narodowej, Główny inspektor Obrony Teryto­rialnej gen. dyw. Grzegorz Korczyński. Na konferencję przybyli rów­nież: sekretarz K_W PZPR Edward JiacUywslá, k crov.nik Wydziału >AfimJnist.racvj-,ipp-rr~ RVv pZ'j'R Jan Mazurek, sekretarz K o trute tuMTejl Nikiego w Lublinie Józef Suchorali przedstawiciele instancji nadrzęd­nych. Jednostka Ziemi Lubelskie] — ziemi słynnej z zaciętych walk partyzanckich przeciwko okupan­towi, ziemi, na której najwcześniej rozwinęły się biało-czerwone sztan­dary wolności i ziemi, gdzie bandy reakcyjnego podziemia podniosły zbrojną zbrodniczą rękę na mło­dą władzę ludową. Każda stronica Kroniki Jednostki z tamtych lat mówi o bohaterstwie i ofiarności żołnierzy, o ich walce o spokój tej ziemi. Przeglądając ją przypomina­ją się wielkie, bolesne dramaty pierwszych lat powojennych. W czerwcu roku 1945 gazety krajowe donosiły pod wielkimi nagłówkami: „Potworna zbrodnia NSZ-owskich bandytów”, „Rzeź ludności wsi Wierzchowiny”. W dniu 6 czerwca w tej wiosce powiatu krasnystaw­­skiego bandy NSZ „Szarego” i „So­koła” za sprzyjanie władzy ludowej wymordowały 198 osób — męż­czyzn, kobiet, starców i dzieci. Pod. oddziały utworzonej trzy miesiące wcześniej Jednostki KBW Ziemi Lubelskiej biorą udział w ściganiu i likwidacji obydwu band. Ale po­zostały inne. Najbardziej aktyw­ne na terenie Lubelszczyzny w ro­ku 1945 były bandy „Kostka”. „Or­lika”, „Jastrzębia”, „Murata”, „Żyto­­sława”, „Zapory”... A w latach 1945-47 działało ich na tym terenie 68, zaś ilość ich członków w okre­sie szczytowym sięgała 6 850 ludzi. W walce ze zbrojnym podziemiem oddało życie ponad stu żołnierzy Jednostki. Referat sprawozdawczy Komitetu Partyjnego podkreśla fakt, że przy­czyną dzisiejszych wysokich osiąg­nięć Jednostki jest między innymi Szeroka i wszechstronna populary­zacja tradycji walk, wychowywanie stanu osobowego na przykładach patriotyzmu i poświęcenia z nich zaczerpniętych. 50 procent kadry DOKOŃCZENIE NA STR. 3 Podczas konferencji partyjnej w Wojewódzkim Sztabie Wojskowym w .Lublinie, która odbyła s ę 2'.) grudnia uh. roku, gen. dyw. Grzegorz Korczyński udekorował Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” I sekretarza KP PZPR w Chełmie Franciszka Fassa. (Foto WAF J. Fil) Orędzie noworoczne E. Ochaba DROGIE TOWARZYSZKI I TOWARZYSZE! OBYWATELE RZECZYPOSPOLITEJ! Mijają ostatnie gadziny roku 1966, w którym nasz kraj po­sunął się o nowy krok naprzód we wszystkich dziedzinach bu­downictwa socjalistycznego. Wysiłek milionów robotników, techników, inżynierów i organi­zatorów produkcji przyniósł wy­konanie, a w wielu gałęziach przemysłu przekroczenie zadań przewidzianych w Narodowym Planie Gospodarczym, W imieniu Rady Państwa Pol­skiej Rzeczypospolitej Ludowej 1 Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu pragnę przekazać serdeczne słowa uzna­nia tym wszystkim, którzy swą rzetelną pracą w przemyśle, ko­munikacji, spółdzielczości i In­nych działach gospodarki naro­dowej przyczynili się do dalsze­go wzrostu siły naszej Ojczyzny. Niemały jest dorobek załóg przedsiębiorstw budowlanych, które oddały do użytku wiele obiektów ważnych dla gospodar­ki narodowej, ponad 570 nowych budynków szkolnych i ponad pól miliona nowych izb mieszkal­nych. Setkom tysięcy mieszkańców miast i wsi, którzy w tym roku wprowadzili się do nowych mieszkań, przekazuję z tej okazji najlepsze gratulacje i pozdro­wienia, a robotnikom budowla­nym życzę, aby w nadchodzą­cym nowym roku w pełni wy­konali trudne zadania planowe we wszystkich dziedzinach bu­downictwa. Szczególnie ciepłe słowa uzna­nia kierujemy pod adresem mi­lionów chłopów i gospodyń wiejskich, robotników rolnych, agronomów i wszystkich pra­cowników rolnictwa polskiego, którzy po rekordowym roku 1965 mogą poszczycić się dal­szym wzrostem produkcji roślin­nej i hodowlanej w roku 1966. Podobnie jak w dziedzinie produkcji materialnej, tak rów­nież w dziedzinie oświaty i kul­tury, rok który mija, zapisał się poważnym dorobkiem. Wspomnę choćby o zrealizo­waniu programowego postulatu 8-letniej obowiązkowej szkoły powszechnej, o Kongresie Kul­tury Polskiej oraz licznych waż­nych obchodach I sesjach nau­kowych związanych z Tysiącle­ciem państwowości polskiej. Wszystkim obywatelom i or­ganizacjom społecznym, wszyst­kim terenowym Komitetom Frontu Jedności Narodu i ra­dom narodowym, które wniosły tak wielki wkład pracy i inicja­tywy dla należytego uczczenia Tysiąclecia naszych dziejów składam serdeczne podziękowa­nie w imieniu Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Na­rodu. Pragnę też przekazać słowa uznania i wdzięczności ośrod­kom i organizacjom polonijnym, które w latach obchodów Ty­siąclecia państwowości polskiej tak licznie i gorąco zamanife­stowały swą głęboką łączność z historią i dniem dzisiejszym ca­łego narodu polskiego. Z okazji Nowego Roku Rada Państwa i Ogólnopolski Komi­tet Frontu Jedności Narodu życzą wszystkim rodakom w kraju i za granicą dobrego zdro­wia i wszelkiej pomyślności oraz dalszych sukcesów w pracy dla dobra naszej Ojczyzny, dla umo­cnienia jej siły gospodarczej i obronnej, dla jej pokojowego, socjalistycznego rozwoju. Niechże nadchodzący Nowy Rok przyniesie pokój wszystkim narodom i położy kres cierpie­niom narodu Wietnamu, z któ­rego heroiczną walką przeciw agresji imperialistycznej solida­ryzuje się cale społeczeństwo polskie. Niech żyje jedność naszego narodu w walce o pokój i so­cjalizm. Niech żyje i rozkwita Polska Rzeczpospolita Ludowa! I okazji święta narodowego Kuby Depesze z Polski Tow. dr FIDEL CASTRO-RUZ I Sekretarz KC KPK i premier Rewolucyjnego Rządu Republiki Kuby Tow, dr OSVALDO BORTICOS TORRADO Prezydent Republiki Kuby DRODZY TOWARZYSZE! Hawana Z okazji święta narodowego — 8 rocznicy zwycięstwa rewolucji ku­bańskiej, w imieniu Komitetu Cen­tralnego Polskiej Zjednoczonej Par­tii Robotniczej, Rady Państwa i Rządu Polskiej Rzeczypospolitej Lu­dowej oraz w imieniu narodu polskie­go, przesyłamy narodowi kubańskie­mu i Wam osobiście, najlepsze po­zdrowienia oraz życzenia pomyślno­ści i rozkwitu waszej socjalistycznej ojczyzny. Naród . polski szczerze cieszy się z sukcesów, jakie osiąga naród ku­bański pod kierownictwem Komu­nistycznej Partii Kuby i rządu re­wolucyjnego w obronie swych su­werennych praw i zdobyczy rewo­lucyjnych, w budownictwie socjaliz­mu w Waszym kraju. Jesteśmy przeświadczeni, że owocna współ­praca między■ naszymi zaprzyjaźnio­nymi krajami będzie się nadal wszechstronnie rozwijać z pożyt­kiem dla obu naszych narodów, dla. sprawy umocnienia wspólnoty państw socjalistycznych, dla sprawy socjalizmu i pokoju. WŁADYSŁAW GOMUŁKA I Sekretarz KC PZPR EDWARD OCHAB Przewodniczący Rady Państwa PRL JOZEF CYRANKIEWICZ Prezes Rady Ministrów PRL Minister Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Republiki Kuby Towarzysz Comandantc RAUL CASTRO-RUZ Hawana Z okazji Dnia: Wyzwolenia Repu­bliki Kuby, przesyłam Wam, To­­warzyszu Ministrze i wszystkim żoł­nierzom Kubańskich. Rewolucyjnych Sił Zbrojnych, serdeczne pozdrowie­nia od całego ludowego Wojska Pol­skiego i ode mnie osobiście. Wysoko cenimy sobie przyjaźń łą­czącą żołnierzy obu naszych krajów kroczących drogą budownictwa so­cjalizmu. Życzymy naszym kubańskim to­warzyszom broni dalszych, jak naj­większych osiągnięć w. umacnianiu obronności ich Ojczyzny i wnosze­nia wkładu w dzieło zapewnienia bezpieczeństwa i wolności wszyst­kich narodów świata, w wielką spra­wę pokoju i socjalizmu. Minister Obrony Narodowej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej MARIAN SPYCHALSKI Marszałek Polski HAWANA (PAP). W poniedziałek 2 bm. odbędzie się na placu Rewo­lucji wielka doroczna, defilada wszystkich rodzajów broni, po czym premier i I sekretarz KC KP Kuby Fidel Castro wygłosi przemó­wienie do narodu. Podczas uroczystości uchwalona zosta­nie tradycyjnie nazwa kolejnego roku rewolucji kubańskiej. Rok 1966 nosił na­zwę „Roku Solidarności”. POZDROWIENIA PRZYWÓDCÓW RADZIECKICH MOSKWA (PAP). W depeszy przesłanej przez Leonida Breżniewa, Nikołaja Pott­­gornego i Aleksieja Kosygina, w związ­ku z ósmą rocznicą zwycięstwa rewolucji kubańskiej, przywódcy radzieccy wyra­zili zadowolenie z pogłębiających się stosunków bratniej przyjaźni i ścisłej współpracy między Związkiem Radziec­kim i Kubą, miedzy partiami komuni­stycznymi i narodami obu krajów. 8 rocznica zwycięstwa rewolucji kubańskiej 1 stycznia naród kubański ob­chodzi rocznicę zwycięstwa rewolucji. Początkiem czynnej walki zbrojnej przeciwko reżimowi Batisty był atak grupy młodzieży, pod dowództwem Fidela Castro, no koszary wojskowe Moncada w San­tiago de Cuba w 1953 r. Mimo iż akcja się nie powiodła, stała się jednak dla narodu kubańskiego budzqcym nadzieje wyrazem akty­wności podziemnej organizacji po­wstańczej, która od dnia ataku na Moncada przybrała nazwę „Ruchu 26 lipca”. Grudzień 1956 r. Fidel Castro z 82 towarzyszami powraca z wygna­nia. Już w chwili lądowania młodzi rewolucjoniści staczają potyczkę, z uprzedzonymi o powrocie Castro, wojskami rządowymi. 12 ocalałych z walki powstańców, a wśród nich Castro, przedziera się w góry Sierra Maestra, gdzie zakładają główną kwaterę „Ruchu 26 lipca". Szeregi partyzantów wzrastały z dnia na dzień, ich działalność zyskiwała co­raz większe poparcie ludności. 17 marca 1958 roku Fidel Castro wydał manifest do mieszkańców Kuby, w którym wypowiedział bez­względną walkę rządom Batisty. Ruch powstańczy ogarniał wciąż nowe rejony kraju. W ciągu paru tygodni powstańcy sparaliżowali prawie całą komunikację w prowin­cjach Oriente i Camagüey. W ma­ju 1958 r. - podczas proklamowa­nego przez Castro, strajku po­wszechnego - na ulicach Hawany i Santiago de Cuba doszło do gwał­townych walk ludności tych miast z wojskami; .rządowymi. 23 grudnia 1958 (, w rejonie miasta Santa Ga­ra - w stolicy prowincji Las Villas - doszło do najbardziej krwawego w historii Kuby starcia. Wojska rzą­dowe wspierało wówczas lotnictwo. Mimo to powstańcy uzyskali powo­dzenie. W czasie gdy oddziały po­wstańcze pod dowództwem Raula Castro, po ostrych walkach ulicz­nych, zajęły miasto Santa Claro, druga armia powstańcza pod do­wództwem Fidela Castro otoczyła wojska rządowe w Oriente. Jedno­cześnie, zaś,, zakonspirowane dotąd oddziały powstańcze wysadziły o­­gromny skład amunicji w pobliżu Hawany. Żołnierze i oficerowie wojsk rządowych masowo przecho­dzili na stronę powstańców. Rankiem 1 stycznia 1959 roku wszechwładny dyktator Batista zmu­szony był salwować się ucieczką. Zwycięstwo nad rodzimą reakcją nie zapewniło jednak całkowitego spokoju Kubie. Musiała ona prze­ciwstawić się blokadzie gospodar­czej wprowadzonej przez USA. Mu­siała również odpierać ataki kontr­rewolucjonistów wspieranych przez CIA. - Haniebna ich klęska w Zato­ce Świń ostatecznie przekreśliła plany zlikwidowania pierwszego na zachodniej półkuli socjalistycznego państwa. W rocznicę zwycięstwa rewolucji kubańskiej przesyłamy narodowi ku­bańskiemu serdeczne żołnierskie po­­zdrovyienia i życzymy mu dalszych Sukcesów w dziele rozwoju jego pięknej ojczyzny. G. DZ.

Next