Żołnierz Wolności, październik 1977 (XXVIII/232-257)

1977-10-01 / nr. 232

W ßtsyMi&szych dniach Edward Gierek i Pieli Jcrsszewkz złoig pnypcielsk^ wizytę eh Wępzedi (A) (PAP) Na zaproszenie Komitetu Centralnego Wę­gierskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej i rządu Wę­gierskiej Republiki Ludowej w najbliższych dniach zło­żą przyjacielską wizytę na Węgrzech Edward Gierek, I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Piotr Jaroszewicz, członek Biura Politycznego KC PZPR, prezes Rady Ministrów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Zwycięstwo idei naukowego komunizmu Artykuł E. Gierka w „Prawdzie" (A) MOSKWA (PAP). „Nowy etap procesu rewolucyjnego” — taki tytuł nosi artykuł I sekretarza KC PZPR, Edwarda Gierka, opublikowany na lamach dziennika „Prawda” z 30 września. Zwycięstwo Wielkiej Socja­listycznej Rewolucji Paździer­nikowej, będące głównym i przełomowym wydarzeniem naszego wieku, stało się mate­rialnym wyrazem idei nauko­wego komunizmu — pisze au­tor. Począwszy od 1917 roku światowy ruch komunistyczny rozwija się pod potężnym wpływem spuścizny Wielkiego Października i nowatorskiego doświadczenia budownictwa soojaiistyeznego w ZSRR. O- gromne doświadczenie, jakie od tego czasu nagromadziła KPZR, potwierdziło i rozwinę­ło leninowskie uniwersalne prawidłowości budownictwa socjalistycznego. Doświadcze­nie to było i nadal będzie bez­cennym źródłem inspiracji ideo­wej dla całego światowego ru­chu komunistycznego i robot­niczego. Zwycięstwo Rewolucji Paź­dziernikowej, dynamiczny roz­wój i polityka zagraniczna Kraju Rad — wskazuje Ed­ward Gierek — wywarły og­romny wpływ na walkę klaso­wą i rewolucje narodowowyz­woleńcze w krajach Azji, Af­ryki i Ameryki Łacińskiej. Zwycięstwo nad faszyzmem i militaryzmem, okupione og­romnymi ofiarami narodów ZSRR, Polski, Jugosławii i innych krajów oraz historycz­na misja wyzwoleńcza Armii Radzieckiej miały doniosłe znaczenie dla rozwoju walki rewolucyjnej w wielu krajach dla utworzenia światowego sy­stemu państw socjalistycznych. DOKOŃCZĘN1E NA STR. 2 1917 1977 Skuteczność oświatypolitycznejgwarancją wzrostu obywatelskiej aktywności ludzi pracy Wojewódzkie inauguracje roku szkolenia partyjnego (A) (PAP). Tradycyjnym spotkaniem I sekretarza KC PZPR — Edwarda Gierka z przodującymi wykładowcami i lektorami szkolenia partyjne­go zainaugurowany został przed kilkoma dniami kolejny rok oświaty politycznej w partii. Treści tego spotkania przeno­szone są obecnie na szerokie partyjne forum, stanowią kan­wę, wokół której odbywają się obecnie wojewódzkie spot­kania wykładowców, lektorów i aktywu partyjnego rozpoczy­nające kolejny, ważny etap partyjnej edukacji wspomaga­jącej codzienną działalność o­­gniw instancji PZPR. W tych dniach odbyły się inauguracje roku szkolenia partyjnego w wojewódzkich organizacjach partyjnych w: Jeleniej Górze, Koszalinie, Le­gnicy, Opolu i Ostrołęce. O- twarcie nowego roku szkole­nia miało uroczysty charak­ter, było okazją do wyrażenia moralnego uznania dla trudu, ofiarności i zaangażowania społecznego wykładowców i lektorów. Wielu z nich otrzy­mało dyplomy wraz. z podzię­kowaniami za aktywną dzia­łalność w pracy ideowo-wy­­chowawczej. Wojewódzkie inauguracje, spot­kania wykładowców i aktywu sta­ły się również płaszczyzną wymia­ny doświadczeń w zakresie orga­nizacji różnych form partyjnej edukacji oraz określenia specyfi­cznych zadań szkoleniowych sprzę­gających się z środowiskowymi potrzebami społeczno-gospodarcze­go rozwoju. Znajduje to odbicie w zróżnicowanej tematyce i prog­ramach zajęć szkoleniowych. Wszędzie szczególną uwagę poś­więca się aktualnym problemom ekonomicznym, społecznym i po­litycznym, upowszechnianiu zna­jomości programu partii. A oto, charakterystyczne dla poszczególnych województw akcenty nowego roku szkole­nia partyjnego. W woj. jeleniogórskim szkole­nie obejmie ponad 33 tys. człon­ków i kandydatów partii, a także członków bratnich stronnictw po­litycznych i aktywu ZSMP. Pow­szechną edukacją ekonomiczną w zakładach woj. jeleniogórskiego objętych zostanie ok. 70 tys. o­­sób. Rozpoczyna działalność 21 fi­lii WUML zorganizowanych przy terenowych komitetach partii. Odpowiedzialność jaka ciąży na aktywie partyjnym stykającym się na co dzień z aktualnymi proble­mami nurtującymi ludzi pracy —* ten akcent uwypuklony został pod­czas inauguracji szkolenia partyj­nego w woj. koszalińskim. W inauguracji uczestniczy! członek KC PZPR, wicepre­mier — Franciszek Kaim. Dzieląc się swymi doświad­DOKOŃCZENIE NA STR. 2 I sekretarz KC PZPR przyjął ambasadora WRL (A) (PAP). W dniu 30 wrze­śnia br. I sekretarz KC PZPR Edward Gierek przyjął amba­sadora Węgierskiej Republiki Ludowej Jozsefa Garamvolgyi, Henryk Jabłoński przyjął ambasadorów Holandii i Nigerii (A) (PAP). Przewodniczący Rady Państwa — Henryk Ja­błoński przyjął 30 września na audiencji w Belwederze ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Królestwa Holandii — Everhardusa J. Korthalsa Altesa, który zło­żył listy uwierzytelniające. Po wręczeniu listów amb. Kor­­thals Altes został przyjęty przez przewodniczącego Rady Państwa na audiencji prywatnej. (A) (PAP). Przewodniczący Rady Państwa — Henryk Ja­błoński, przyjął 30 września na audiencji w Belwederze ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Federalnej Republiki Nigerii — Christo­­phera Olayiwolę Holllsta, któ­ry złożył listy uwierzytelnia, jące. Po wręcaeniu listów ambasado» Hollist został przyjęty przez prze­wodniczącego ąady państwa na audiencji prywatnej. W czasie audiencji obecni byli« szef Kancelarii Rady Państwa — Edmund Boratyński i kierownik Ministerstwa Spraw Zagranicz­nych Józef Czyrek. Ambasadorom towarzyszyli człon­kowie ambasad. W związku z objęciem misji w Polsce obydwaj ambasadorowie w asyście członków ambasad zło­żyli wieńce na Grobie Nieznanego Żołnierza. 28 rocznica proklamowania ChRL Pozdrowienia z Polski (A) (PAP). ^ Z okazji 28 rocznicy proklamowania Chiń­skiej Republiki Ludowej, Ra­da Państwa i Rada Ministrów PRL wystosowały do Stałego Komitetu Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych i Rady Państwo­wej ChRL depeszę z serdecz­nymi pozdrowieniami dla narodu chińskiego. Plenum KW PZPR w Zamościu (A) (PAP). Problemom wyż­szej jakości pracy terenowych instancji partyjnych poświę­cone było 30 września ple­num Komitetu Wojewódz­kiego PZPR w Zamościu. Stała troska o wysoką Jakość pracy politycznej, doskonalenie form i metod działania, umacnia­nie kierowniczej roli partii, po­głębianie oddziaływania partii na ogól społeczeństwa — służy w województwie zamojskim pełnej realizacji zadań społeczno-gospo­darczych, a przede wszystkim o­­siąganiu coraz lepszych rezulta­tów w produkcji rolnej 1 rynko­wej produkcji zamojskiego prze­mysłu. W czasie obrad, którym przewodniczył I sekretarz KW PZPR w Zamościu — Ludwik Maźnicki, podkreślono także zna­czenie kontrolnych funkcji par­tii i terenowych organizacji par­tyjnych. Przyjęta na zakończenie obrad uchwala precyzuje kierunki dzia­łania terenowych organizacji par­tyjnych w pracy ideowo-wycho­­wawczej, sterowaniu procesem społeczno-gospodarczego rozwoju województwa oraz w dalszym po­głębianiu demokracji socjalistycz­nej i pracy wewnątrzpartyjnej. W obradach uczestniczył kierownik Wydziału Organi­zacyjnego KC PZPR — Kry­styn Dąbrowa. 1 i W B MbV III GAZETA CODZIENNA IWOJSKA POLSKIEGO f — ..........................................— U KAZI UL SIĘ OD DNIA 12 CZERWCA 1943 ROKU .......... NR 232 (8314) ROK XXVIII (XXXV) WARSZAWA, SOBOTA 1 - NIEDZIELA 2 PAŹDZIERNIKA 1977 R. | WYD. A CENA 1 ZŁ Posiedzenie Prezydium Rzqdu (A) (PAP). Jak Informuje rzecznik prasowy rządu — 30 września br. Prezydium Rządu dokonało oceny sytuacji w krajowym systemie energetycznym oraz rozpatrzyło prognozę pokrycia zapotrzebowania na energię elektryczną w nadchodzącym szczycie jesienno-zimowym. Do najpilniejszych zadań — jak podkreślono — należy obecnie zakończenie w prze­widzianych terminach remon­tów urządzeń energetycznych, prowadzonych w tym roku na szeroką skalę, a jednocześnie przyspieszenie tempa budowy inwestycji energetycznych, które powinny zasilić krajo­wy system energetyczny jesz­cze w bieżącym roku. Nieza­leżnie od tego konieczne jest podjęcie przez wszystkie orga­nizacje gospodarcze skutecz­nych działań na rzecz oszczęd­nego zużycia energii. To samo odnosi się do odbiorców in­dywidualnych, którzy w do­brze rozumianym ogólnym i własnym interesie powinni zadbać o racjonalne i oszczęd­ne użytkowanie źródeł prądu. Oceniając efekty wprowadzo­nego w Polsce w tym roku czasu letniego, stwierdzono, iż posu­nięcie to przyniosło wymierne ko­rzyści. W miesiącach czerwcu, lipcu i sierpniu, w godzinach szczytowego obciążenia, notowano z tego tytułu zmniejszenie pobo­ru mocy o około 1000 megawa­tów, co pozwoliło energetykom zaoszczędzić znaczne ilości węgla oraz sprawniej i szybciej prze­prowadzać niezbędne remonty a­­gregatów i sieci. Biorąc to wszystko pod uwagę, uznano za celowe zastosowanie czasu let­niego również w przyszłym roku. Projektuje się, że będzie on obo­wiązywał od 2 kwietnia do 1 paź­dziernika. Prezydium Rządu omówiło wstępnie sprawy związane z realizacją zeszłorocznych postanowień Biura Politycz­nego KC PZPR i rządu, a do­DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Wiełmmski Zespśi Pieśm i Tadka fsa teurnée w Polsce Galowy w leli Koiipesowej (INFORMACJA WŁASNA) Od kilku dni przebywa w Polsce na gościnnych wystę­pach Zespól Pieśni i Tańca Wietnamskiej Armii Ludowej. Po serdecznym przyjęciu na Helu, w Elblągu, Bydgoszczy 1 Toruniu, zespół występuje obecnie w stolicy, a zakończy swe artystyczne tournee w Polsce koncertami we Wrocła­wiu. Utworzony w dniach Rewo­lucji Sierpniowej 1945 roku. zespół przez trzydzieści lat towarzyszył wietnamskiemu narodowi w jego walce o wy­zwolenie. St)(ą artystyczną działalnością pomagał żołnie- DOKOŃCZENIE NA STR. 2 „ I ekcji sprawozdawcio-wyhoraej PIPk w sihth zbrojnych Partyjność dokumentowana jakością kształcenia podchorążych (OBSŁUGA WŁASNA) Zebranie sprawozdawczo­-wyborczej Oddziałowej Or­ganizacji Partyjnej Cyklu 'przedmiotów ogólnokształcą­cych i ogólnotechnicznych w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności im. płk. B. Kowalskiego zbiegło się z przygotowaniami kadry nau­kowo-dydaktycznej do inaugu­racji nowego roku akademic­kiego w uczelniach wojsko­wych. W referacie, jak i w wystąpieniach towarzyszy do­minował problem jakości kształcenia podchorążych. Uwaga zebranych koncen­trowała się na osiąganiu jesz­cze lepszych efektów dydak­tyczno-wychowawczych w wa­runkach istniejącej bazy szko- DOKOŃCZEN1E NA STR. 2 Prezydium Rady Najwyższej ZSRR zatwierdziło projekt Konstytucji ZSRR (A) MOSKWA (PAP). Pre­zydium Rady Najwyższej ZSRR, które obradowało 30 września na Kremlu, rozpa­trzyło informację Leonida Breżniewa o wynikach ogól­nonarodowej dyskusji nad projektem Konstytucji ZSRR i zgłoszonych w jej toku pro­pozycjach. Leonid Breżniew, który jest przewodniczącym komisji j konstytucyjnej, omówił wy­­; niki dyskusji i przedstawił uściślenia i uzupełnienia, ja­kie komisja zaleca wprowa­dzić do projektu ustawy za­sadniczej ZSRR. Ogólnonaro­dową dyskusja nad projektem Konstytucji oraz uwzględnie­nie uwag zgłoszonych przez ludzi pracy — podkreślił mów­ca — pozwoliły ulepszyć pro­jekt Konstytucji, sprecyzować wiele zawartych w nim sfor­mułowań i -wzbogacić jego treść. Komisja konstytucyjna uważa, że uściślony i uzupeł­niony projekt można przedło­żyć do rozpatrzenia Radzie Najwyższej ZSRR. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z zadowoleniem podkre­śliło wysoką aktywność obywateli Związku Radzieckiego w dyskusji nad projektem ustawy zasadni­czej, a także rzeczowy i kon­struktywny charakter dyskusji. W podjętej uchwale Prezydium stwierdziło, że komisja konsty­DOKOŃCZEN1E NA STR. 2 Mowy rok akademicki w wyższych uczelniach wojskowych Uczyć ofiarnej służby socjalistycznej ojczyźnie 1 PAŹDZIERNIKA wyższe szkolnictwo wojsko­we wchodzi tradycyjnie w nowy rok aka­demicki. Wśród rozpoczynających naukę znajduje się liczny zastęp podchorążych, którzy studia w akademiach wojskowych i wyższych Szkotach oficerskich podejmą po raz pierwszy. Szczególnie jednak znamienny jest fakt, iż w br. w trzech uczelniach akademickich - ASG WP, WAP i WAT rozpoczynają się studia w zmo­dernizowanej strukturze. Novum stanowi fakt, że na pierwszy rok przyjęto absolwentów wyższych szkól oficerskich posiadających ukończone studia wyższe I stopnia. Ta jakościowa przemiana jest jednym z przy­kładów dynamicznego rozwoju szkolnictwa wojs­kowego. Trwałymi składnikami tego procesu m. in. są: wzrost wysoko kwalifikowanej kadry, moderni­zacja materialnego środowiska dydaktycznego, budownictwo socjalne, postęp w metodach nau­czania i wychowania, doskonalenie działalności badawczej, łączenie procesu kształcenia z potrze­bami rozwoju sił zbrojnych itp. Wychodząc z uchwały VII Zjazdu PZPR, zakła­dającej potrzebę umocnienia i jakościowego roz­woju uczelni, wyższe szkolnictwo wojskowe pod­jęło i realizuje wiele dalszych zadań, które na­dają studiom charakter intensywny. Kształtowanie postaw ideowo zaangażowa­nych, ugruntowanie naukowego światopoglądu, pogłębienie erudycji marksistowsko-leninowskiej słuchaczy i podchorążych pozostaje nadal zasad­niczym obowiązkiem uczelni wojskowych. Prezen­tacja treści ideowych i światopoglądowych w czasie zajęć, klasowa ocena zjawisk społeczno­­politycznych, studiowanie prac twórców marksiz­mu oraz uchwał partii, łączenie nauczania z wy­chowaniem sprzyjać powinny realizacji powyż­szych celów. A «ramach ideowo-socjalistycznej edukacji m/\/ szczególną uwagę przywiązuje się rów­­* ▼ nież do kształtowania wśród słuchaczy i podchorążych takich wartości, jak gotowość służenia socjalistycznej ojczyźnie, aktywny stosu­nek do i uchwał partii, myślenie w kategoriach państwa; wykonywanie z pasją zawodu wojskowe­go, poczucie odpowiedzialności społecznej. Umacnianie socjalistycznych stosunków między­ludzkich oraz humanistycznych norm współżycia - to takie ważne składniki kształcenia przyszłych dowódców i wychowawców. Poważną rolę w tym procesie spełniają organi­zacje partyjne i ZSMP. Mają one obowiązek troszczyć się o dalsze podnoszenie poziomu pracy ideowo-wychowowczej, inicjować skuteczne formy oddziaływania na słuchaczy i podchorążych, łą­czyć procę z aktualnym życiem społeczno-polity­cznym kraju, wspierać poczynania kadry dydak­tycznej i dowódczej mające na celu podnoszenie jakości kształcenia i wychowania. Szczególnie ważnym obowiązkiem uczelni wojskowych jest obecnie umacnianie porządku i dyscypliny. Wysoka organizacja pracy, karność i obowiązkowość to czynniki, które warunkują prawidłowe funkcjonowanie sił zbrojnych. Stano­wią one także podstawę wojskowego i obywatel­skiego wychowania słuchaczy i podchorążych. W procesie kształtowania w uczelniach wojs­kowych wzorowego porządku i dyscypliny, sprężyr stego i sumiennego działania doniosłą rolę speł­nia kadra dowódcza oraz dydaktyczna. Jej kon­sekwentna wymagalność oraz osobiste zdyscypli­nowanie - to najbardziej skuteczne sposoby re­alizacji powyższych celów. Jest to bardzo ważne teraz, gdy do sił zbrojnych wprowadzono nowe regulaminy. N IEZMIERNIE doniosłym zadaniem wyższych uczelni wojskowych jest dalsze upowszech­nianie nowoczesnych metod kształcenia. Wojskowa myśl pedagogiczna kładzie obecnie szczególny nacisk na kształtowanie u słuchaczy i podchorążych samodzielności myślenia i działa­nia, na rozwijanie ich własnej aktywności w pro­cesie zdobywania wiedzy. Dlatego też, nie rezyg­nując z tradycyjnych metod kształcenia, wyższe szkolnictwo wojskowe powinno w szerszym zakre­sie przechodzić do nauczania aktywizującego. W tym względzie szczególnego upowszechniania wymagają metody problemowe, a wśród nich sy­tuacyjna, inscenizacji i gier dydaktycznych. Na jakościowy rozwój wyższych uczelni wojsko­wych istotny wpływ wywiera kadra naukowo-dy­daktyczna i dowódcza. Stad też niezmiernie waż­nym obowiązkiem akademii wojskowych i wyż­szych szkół oficerskich jest powiększanie liczby doktorów orcz habilitacji, a także podniesienie poziomu dysertacji. Istotne znaczenie posiada także trafny dobór kandydatów, ich postawa ide­owa, zdolności, zainteresowania oraz umiejęt­ności badawcze. Systematycznie wzrasta również znaczenie wyż­szych uczelni wojskowych jako placówek nauko­wych. Osiągnięcia badawcze uczelni wywierają coraz większy wpływ na rozwój sil zbrojnych. Szer­sze zaangażowanie wojskowych nauczycieli akademickich w prace badawcze wpływa korzyst­nie na sferę dydaktyki i wychowania. Stąd też istotnym zadaniem wyższego szkolnictwa wojsko­wego staje się rozszerzanie prac badawczych, wdrażanie poszukiwań zespołowych, włączanie do tej działalności słuchaczy i podchorążych. Do programu, prac badawczych należy także w szer­szym zakresie włączyć problematykę związaną z funkcjonowaniem akademii wojskowych i wyż­szych szkół oficerskich. W YPEŁNIANIE tych wszystkich zadań wyma­ga sprężystego funkcjonowania każdej u­­czelni wojskowej, sprawnego działania kadry kierowniczej, doskonalenia pracy organów kolegialnych, zespolenia energii pracowników dy­daktycznych i podchorążych, większej dyscypliny i pełnego wykorzystania czasu pracy. Podnoszeniu efektywności studiów winny również sprzyjać twór­cze myślenie, poczucie odpowiedzialności za re­gulaminy, ład i porządek. W dniu inauguracji nowego roku akademickie­go należy przypomnieć słowa I sekretarza KC PZPR - tow. Edwarda Gierka, który na spotkaniu kierownictwa partii z naukowcami m.in. powie­dział: „ŻYCZYMY WSZYSTKIM NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM OWOCNEJ PRACY I NOWYCH SUKCESÓW W ROZPOCZYNAJĄCYM SIĘ ROKU AKADEMICKIM... SERDECZNE SŁOWA KIERUJE­MY DO STUDENTÓW POLSKICH, ZWŁASZCZA DO TYCH NAJMŁODSZYCH, ROZPOCZYNAJĄ­CYCH STUDIA. NARÓD, KLASA ROBOTNICZA OTWORZYŁY WAM WIELKA SZANSĘ, LICZĄ NA WAS. OKAŻCIE SIĘ GODNI TEGO ZAUFANIA”. Na stronie 3 prezentujemy najcie­kawsze zmiany strukturalno-organizacyj­­ne, programowe, a także przedsięwzięcia zmierzające do zwiększania efektywności pracy dydaktycznej, wychowawczej i ba­dawczo-naukowej w akademiach wojsko­wych i wyższych szkołach oficerskich w nowym roku akademickim. Święto wojskowych budowtmych Wysokie uznanie, wyróżnienia i nagrody dla najlepszych (INFORMACJA WŁASNA) Wraz z blisko milionową rzeszą pracowników budow­nictwa w naszym kraju nie­dawne doroczne ’ święto ob­chodzili także . wojskowi bu­dowlani. Uroczysty charakter miało spotkanie pracowników wojskowego budownictwa, ja­kie odbyło się. 30 września br. w stołecznym Klubie Garni­zonowym w Warszawie. Przy­byli na nie przodujący ofice­rowie i pracownicy cywilni — przedstawiciele terenowych organów’ służby zakwaterowa­nia i budownictwa z okręgów i rodzajów sił zbrojnych, z jednostek inżynieryjno-bu­dowlanych, z wojskowych ad­ministracji, zarządów, zakła­dów produkcyjnych oraz biur projektowych. W spotkaniu udział wzię­li: wiceminister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Bu­dowlanych Henryk Vogt, szef Służby Zakwaterowa­nia i Budownictwa, zastęp­ca Głównego Kwatermistrza WP gen. bryg. Sebastian Strzałkowski i przewodniczący Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa mgr inż. Stefan Farjaszewski. Obecni byli także zasłużeni oficerowie rezerwy służby kwaterunkowo-budo'wlanej i przedstawiciele współpracują­cych z wojskowym budownic­twem zjednoczeń i przedsię­biorstw cywilnych. Dla uczczenia trudu żołnie­rzy i pracowników wojsikowe­­go,. budownictwa w okręgach i rodzajach sił zbrojnych od­były się spotkania dowództw z nailepszymi przedstawiciela- DOKOŃCZENIE NA STR. 2 Portrety dowódców Sierż. Andrzej Betlejewski — Prawdziwy komfort — chciałoby się powiedzieć, ale nie wypada, więc milczę. Odgaduje myśl Betlejewski i mówi. — Żyjemy z żoną z dwóch pensji, więc można było trochę zaoszczędzić i ku­pić. Proszę nie sądzić, że to wszystko ktoś nam sprezen­tował. Nie, sami zapracowa­liśmy. 1 pomyśleć — kon­­tyhuuje z nutką refleksji '— że idąc do wojska nie mia­łem nic, a wszystko co mo­że zdobyć człowiek, zdoby­łem tak wcześnie. Jestem przecież jeszcze młody... — Może będziemy rozma­wiać — wtrącam — według określonego porządku, ja­kiejś chronologii. — Dobrze, ale przedtem włączę muzykę...* Bardzo lu­bię muzykę. Właśnie wczo­raj przegrywałem z płyt na taśmę magnetofonową kilka unikalnych nagrań. Więc co; Beethoven, Bach, a może Ab­ba? Zostańmy przy Beetho­­venie i proszę opowiedzieć o sobie, o swojej pracy. Kim więc jest Betlejewski, co przeżył, jaki ma stosunek do życia, jaką preferuje jego koncepcję?... Jest warszawia­kiem, pochodzi z Grocho­wa, z ulicy Garwolińskiej. Kiedy ujrzał świat, stolicę, byia ona już odbudowana. Rósł beztrosko, ciesząc się jak większość szczęśliwym dzieciństwem i wczesną mło­dością. Kończąc szkołę pod­stawową wymarzył sobie naukę w zasadniczej szkole budowlanej. Wtedy nie było jeszcze technikum budowla­nego, a on przyglądając się wznoszonym osiedlom miesz­kaniowym chciał koniecznie budować ciągle nowe i no­we domy. Po ukończeniu szkoły uczęszczał do techni­kum. Nauki nie dokończył. Został powołany do odbycia zasadniczej służby wojsko­wej. S KIEROWANO go do podoficerskiej szkoiy wojsk inżynieryjnych. Zafascynowała go służba wojskowa, przede wszystkim dlatego, że zakwalifikowany został na kurs płetwonur­ków. Świat podwodny jest zupełnie inny; mieni się ba­jecznymi wprost barwami, a jednocześnie potrafi być groźny. Dla sapera-płetwo­­nurka groźny szczególnie, bo przecież minuje on pod wo­dą różne obiekty, czasami wręcz niebezpieczne przed­mioty, jak np. wysadzanie min morskich. Ale Betlejewski to polubił. Zaczął nawet fotografować tam w wodzie, bo urzekł go ten brunatnozielony świat oglądany na głębokości kil­kudziesięciu metrów w głąb morza. I to niebezpieczeń­stwo też było warte przeży­wania. Bo przecież człowiek sprawdzał się w trudnych sytuacjach; egzaminował swoją wolę, odwagę, charak­ter. DOKOŃCZENIE NA STR. 4 Jest sobotnie popołudnie i część kadry wychodzi wlaśnio z koszar. Zdąża ku osiedlu, do domów. — Kawiarenki są już zamknięte — mówi sierż. Betlejewski — więc może pójdziemy do mnie? Ale co ja wygaduję, bezwzględnie mu­simy pójść, serdecznie zapraszam, chciałbym koniecznie po­kazać mieszkanie — przecież otrzymałem je jako nagrodę od dowódcy jednostki.

Next